Translations:Saint Germain/96/is: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
Próklus viðurkenndi að uppljómun hans og heimspeki kæmu að ofan — hann taldi að mannkyninu bærist guðleg opinberun í gegnum sig. „Hann virtist ekki vera laus við guðdómlegan innblástur,“ skrifaði lærisveinn hans Marínus, „því að úr munni hans streymdu viskuorð sem líkjast fallandi snjóþykkni; svo að augu hans geisluðu björtum ljóma og ásjóna hans var guðdómlega upplýst.“<ref>Victor Cousin | Próklus viðurkenndi að uppljómun hans og heimspeki kæmu að ofan — hann taldi að mannkyninu bærist guðleg opinberun í gegnum sig. „Hann virtist ekki vera laus við guðdómlegan innblástur,“ skrifaði lærisveinn hans Marínus, „því að úr munni hans streymdu viskuorð sem líkjast fallandi snjóþykkni; svo að augu hans geisluðu björtum ljóma og ásjóna hans var guðdómlega upplýst.“<ref>Victor Cousin and Thomas Taylor, þýð., ''Two Treatises of Proclus, The Platonic Successor'' (London: n.p., 1833), bls. vi.</ref> |
Latest revision as of 12:46, 14 June 2024
Próklus viðurkenndi að uppljómun hans og heimspeki kæmu að ofan — hann taldi að mannkyninu bærist guðleg opinberun í gegnum sig. „Hann virtist ekki vera laus við guðdómlegan innblástur,“ skrifaði lærisveinn hans Marínus, „því að úr munni hans streymdu viskuorð sem líkjast fallandi snjóþykkni; svo að augu hans geisluðu björtum ljóma og ásjóna hans var guðdómlega upplýst.“[1]
- ↑ Victor Cousin and Thomas Taylor, þýð., Two Treatises of Proclus, The Platonic Successor (London: n.p., 1833), bls. vi.