Cherub/is: Difference between revisions
(Created page with "Kerúbarnir gæta loga sáttmálsarkarinnar milli Guðs og manna með brennipunkt á hinni Miklu meginsól. Þeir gæta vegarins að lífsins trés bæði í hinni Ferningslöguðu borg og vegferðar hvers sonar og dóttur Guðs. „Dag og nótt syngja þær án afláts: Heilagur, heilagur, heilagur, Drottinn Guð, hinn alvaldi, hann sem var og er og kemur.“<ref>Opinb. 4:8.</ref>") |
No edit summary |
||
| Line 6: | Line 6: | ||
Jafnvel svo fyrirskipaði D<small>rottinn</small> [[Móse]] að móta kerúba úr gulli sem brennipunkta þessara sönnu verndarengla náðarstóls [[sáttmálsarkarinnar]].<ref>2. Mós. 25:17–22.</ref> Venju samkvæmt dvaldi Guð á milli kerúba og talaði við Móse úr náðarstólnum – frá altari Ég ER-nærverunnar, en lögmál þess, grafið á steintöflur, var borið í örkina þaðan frá í göngu þeirra í eyðimörkinni. | Jafnvel svo fyrirskipaði D<small>rottinn</small> [[Móse]] að móta kerúba úr gulli sem brennipunkta þessara sönnu verndarengla náðarstóls [[sáttmálsarkarinnar]].<ref>2. Mós. 25:17–22.</ref> Venju samkvæmt dvaldi Guð á milli kerúba og talaði við Móse úr náðarstólnum – frá altari Ég ER-nærverunnar, en lögmál þess, grafið á steintöflur, var borið í örkina þaðan frá í göngu þeirra í eyðimörkinni. | ||
[[Davíð]] lýsir D<small>rottni</small> ríðandi á kerúb, fljúgandi á vængjum vindsins.<ref>II Sam. 22:11.</ref> Esekíel lýsir kerúbunum sem | [[Davíð]] lýsir D<small>rottni</small> ríðandi á kerúb, fljúgandi á vængjum vindsins.<ref>II Sam. 22:11.</ref> Esekíel lýsir kerúbunum sem sex vængja verum með fjögur andlit, alsettar augum, sem þyrlast um á hjólum.<ref>Esek. 1, 10.</ref> Kerúbinn gæti verið auðkenndur sem vængjaður ''karibu'', „meðalgangari“ í mesópótamískum textum, sýndur sem sfinx, griffín eða vængjuð mannvera. Í alheiminum er hina vitru og sterku kerúba að finna í margvíslegum þjónustuhlutverkum við Guð og ættir hans. | ||
Kerúbarnir gæta loga sáttmálsarkarinnar milli Guðs og manna með brennipunkt á hinni [[Miklu meginsól]]. Þeir gæta vegarins að lífsins trés bæði í hinni [[Ferningslöguðu borg]] og vegferðar hvers sonar og dóttur Guðs. „Dag og nótt syngja þær án afláts: | Kerúbarnir gæta loga sáttmálsarkarinnar milli Guðs og manna með brennipunkt á hinni [[Miklu meginsól]]. Þeir gæta vegarins að lífsins trés bæði í hinni [[Ferningslöguðu borg]] og vegferðar hvers sonar og dóttur Guðs. „Dag og nótt syngja þær án afláts: | ||
Revision as of 19:20, 20 May 2024
(flt. Kerúbar) aðili í reglu englavera sem hefur helgað sér útvíkkun og verndun kærleikslogans með sverði og dómi rúbíngeisans og Heilags anda. Þess vegna setti Guð Kerúbana „fyrir austan Eden (hlið Krists-vitundarinnar) og loga hins sveipanda sverðs sem snýr á allar hliðar til að gæta vegarins að lífsins tré.“[1]
Jafnvel svo fyrirskipaði Drottinn Móse að móta kerúba úr gulli sem brennipunkta þessara sönnu verndarengla náðarstóls sáttmálsarkarinnar.[2] Venju samkvæmt dvaldi Guð á milli kerúba og talaði við Móse úr náðarstólnum – frá altari Ég ER-nærverunnar, en lögmál þess, grafið á steintöflur, var borið í örkina þaðan frá í göngu þeirra í eyðimörkinni.
Davíð lýsir Drottni ríðandi á kerúb, fljúgandi á vængjum vindsins.[3] Esekíel lýsir kerúbunum sem sex vængja verum með fjögur andlit, alsettar augum, sem þyrlast um á hjólum.[4] Kerúbinn gæti verið auðkenndur sem vængjaður karibu, „meðalgangari“ í mesópótamískum textum, sýndur sem sfinx, griffín eða vængjuð mannvera. Í alheiminum er hina vitru og sterku kerúba að finna í margvíslegum þjónustuhlutverkum við Guð og ættir hans.
Kerúbarnir gæta loga sáttmálsarkarinnar milli Guðs og manna með brennipunkt á hinni Miklu meginsól. Þeir gæta vegarins að lífsins trés bæði í hinni Ferningslöguðu borg og vegferðar hvers sonar og dóttur Guðs. „Dag og nótt syngja þær án afláts: Heilagur, heilagur, heilagur, Drottinn Guð, hinn alvaldi, hann sem var og er og kemur.“[5]
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and the Spiritual Path.