Nephilim/is

Nefilím [Hebr. „þeir sem féllu“ eða „þeim sem var varpað niður,“ af semískri rót „nafal“ „að falla“) er biblíulegt kyn risa eða hálfguða, sem vísað er til í 1. Mósebók 6:4. Í grísku sjömannaþýðingunni (Septuagint), síðari tíma þýðingu á hebresku ritningunum, þýddi orðið Nefilím sem „risar“. („Á þeim tímum voru risarnir á jörðinni...“) Zecharia Sitchin dregur þá ályktun af rannsókn sinni á fornum súmerskum textum að Nefilím hafi verið geimverukynþáttur sem „féll“ til jarðar (lenti) í geimfari fyrir 450.000 árum.

Hugtakið er einnig notað til að lýsa föllnum englum sem var varpað niður á jörðina frá himni (Opb. 12:7–9).

Til frekari upplýsinga

Elizabeth Clare Prophet, Fallen Angels and the Origins of Evil

Zecharia Sitchin, The Twelfth Planet (Tólfta plánetan) (New York: Avon Books, 1976)

Sources

Jesus and Kuthumi, Corona Class Lessons: For Those Who Would Teach Men the Way

Elizabeth Clare Prophet, Fallen Angels and the Origins of Evil