Amaryllis, Goddess of Spring/is

Gyðjan Amaryllis er andi vorsins. Þessi fagra gyðja náði tökum á hugarsviðinu og höfuðskepnu (náttúruöndum) loftsins og fékk fyrir vikið kraft til að upplífga þá mótunarþætti í vitund mannsins sem leiða til uppfyllingar guðlegrar forsjónar hans. Amaryllis felur í sér græna og gullna útfellingarlogann sem dregur fram og framkallar kraft sköpunargáfu Alfa og Ómega.

Þeir englar og náttúruandar sem þjóna með Amaryllis eru gagnteknir af anda upprisulogans sem framkallar endurfæðingu í náttúrunni og aðstoðar hvern einstakling við að sigrast á síðasta óvininum sem er dauðinn. Vegna hollustu hennar við heilagan anda í náttúrunni hefur Guð umbunað vorgyðjunni með miklum krafti Krists. Höfuðskepnur jarðar, lofts, elds og vatns dýrka þessa dóttur sólarinnar og fylgja henni heimshornanna á milli og sýna fegurð ástar hennar á öllu sem lifir.

Amaryllis segir:

Ég vek upp í huganum þessar loftkenndu hugsanir sem eru í ætt við ríki náttúruandanna – hina fallegu, bylgjóttu loftanda (sylfur) í loftinu, dverga og náttúruanda jarðar í annasamri iðju sinni, hinum helga eldi eldheitra salamandra og bylgjurnar í undursamlegum vatnadísum. Allt þetta miðlar mannkyninu eina hlið af fjórþættu eðli Guðs náttúrunnar.

Í birtu formi, það sem maðurinn sér, það sem handverksmenn vinna með, allur mótanleiki og jafnvel harka demantsins er birtingarmynd angandi hugsana Guðs, hugsanir sem tindra af ljóma og undrun, hugsanir sem streyma tignarlega út í ríki náttúrunnar, skóga og akra, árstrauma og himin og ský, allt endurspeglast í samhljómun óendanlegs samræmis.

Leyfið mönnum því að læra hvernig þeir geta líka gert eins og hinir örsmáu náttúruandar, hoppað frá blómamynstri til blómamynsturs; verið meðvitaðir í hjarta rósar, fundið ilm hennar, lit hennar og mjúkan satíngljáa blaða hennar; hvernig þeir kunna að gleðjast yfir innstreymi náttúrulegs lofts og geisla hinnar hlýnandi sólar; hvernig þeir geta fundið fyrir birtingarvakningu innra með sér, vakningu birtingarmyndarinnar og fegurðartilfinningu.

Fegurð og kærleikur eru í angan blómanna og þegar blómin blakta í blíðviðri sveiflast þau til og frá, kinka kolli og tala um ástir. Leyfið mönnum að læra tungumál þeirra, tungumál hjartans. Og leyfið þeim að skilja þær ljóðrænu bugður sem eru dásemd sálarinnar þar sem hún býr í náttúruríkinu...

Hversu þakklátur ætti maðurinn að vera hinum dásamlegu verum á akri og skógi, litlu ósýnilegu verunum sem eru svo vitrar og svo einarðar í eigin blessuðu viðleitni til að teppaleggja ást og prýði sem gleðja augu mannsins!

Hversu dásamlegur er stöðugleiki náttúrunnar! Árstíð eftir árstíð koma þessar örsmáu verur fram sem annars gætu svo auðveldlega orðið einhæfar hringrás birtingarmyndarinnar, en þær gera það af nákvæmni og gleði, og hjörtu þeirra fyllast löngun til að vera manninum til þjónustu.

Og hvað um mennina sem eru gerðir í æðstu mynd, mynd Guðs? Hvernig hugsanir þeirra spilla öll hin fögru mynstur náttúrunnar. [Þar má nefna] böl svívirðilegrar skordýrasköpunar, böl eyðileggjandi þyrnumynstra sem birtist einnig í ríki náttúrunnar vegna þess að náttúran hefur tekið á sig þá þætti mannlegrar grimmdar og ótta. Megi mennirnir verða þess áskynja að eftir því sem þeir bæta hugsanir sínar, þá mun náttúran tjá sig ríkulegra og fullkomnar, þannig mun fegurð og fullkomnun klæða heiminn dýrðlegar í kosmíska undrið sem er eðli Guðs sem skellur á, fellur, ilmurinn frá Sólinni á bak við sólina.

Let men dream, then, of blue skies and fearlessness flame. Let them dream, then, of swaying in those cosmic ballets as the tiny creatures do. And let them understand that the beautiful leap from flower to flower is as though man, in tiny elemental form, were possessed of the wings of a bumblebee, could fly and flit from flower to flower, so gentle and persuasive was his confidence in the mercy of God and these creatures that is exuded from every pore. They have faith in the wonders of their own bodies and their beings, their own minds to devote themselves to constancy and service to man.

Let gratitude flow from human hearts to the eternal God for the wonder of their bountiful service, without which the fruit of the earth could never come forth and garland the world with that mystic splendor of cosmic dew upon the grass.

Innri merking orðsins Amaryllis er: Gleðileg (merry - Mary/María) lilja Guðs, eða Alfa gleðileg (merry Mary/María) Guðs lilja.

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “Amaryllis, Goddess of Spring.”