Vulcan (planet)/is: Difference between revisions

Revision as of 16:04, 22 June 2025

Other languages:

English
français
íslenska

Hluti af greinaröð um **Sólarkerfi**

   **Sólin**    Helíos og Vesta Musteri sólarinnar Sólblettir

   **Reikistjörnur**    Merkúr Venus Frelsisstjarnan (Jörðin) Mars Júpíter Satúrnus Úranus Neptúnus Plútó

   **Fyrrum plánetur**    Tíamat Hedron Maldek

   **Aðrir hnettir**    Tunglið Lilið Vúlkan Smástirni Halastjörnur Halastjarnan Kóhoutek

„Vúlkan“ er reikistjarna sem er nær sólinni en Merkúr. Engar vísindalegar sannanir eru fyrir því, en H. P. Blavatsky nefnir hana í The Secret Doctrine (Launkenningin).^[1] Stjörnuspekingar hafa nefnt hana. Sumir nútíma stjörnufræðingar töldu að hún væri til og reyndu að ákvarða braut hennar, sem væri svo nálægt sólinni að það yrði afar erfitt að fylgjast með henni.^[2] Á grundvelli þessara upplýsinga gætum við ályktað að það sé til staðar net og kraftsvið orku nálægt sólinni sem þarf að komast til botns í.

Hver reikistjarna, rafeindabeltið hennar, hefur sína eigin efnafræði. Hver reikistjarna hefur guðlega fyrirætlun og guðlegan tilgang. Þróun hennar hefur stundum í gegnum aldirnar rangsnúist gegn þeirri fyrirætlun og sá rangsnúningur helst sem kraftsvið á þeirri reikistjörnu. Þegar þetta rangsnúna kraftsvið kemst í snertingu við og blandast við tólf stigveldi sólarinnar sem reikistjarnan tengist, þá verður til önnur efnafræði, sem er samspil rafeindabeltisins á reikistjörnunni við alla alheimslega misnotkun þess sólmerkis.

Sjá einnig

Fyrir kosmísku veruna Vúlkan, sjá Vúlkan, eldguðinn

Heimildir

Elizabeth Clare Prophet, 7. október 1976.

↑ H. P. Blavatsky skrifar í „Launkenningunni“: „Margar fleiri reikistjörnur eru taldar upp í Launhelgu bókunum en í nútíma stjörnufræðiritum“ (1. bindi, bls. 152). Hún vísar sérstaklega til „ósýnilegrar reikistjörnu innan Merkúrs ... einnar leyndustu og hæstu reikistjörnunnar. Sagt er að hún hafi orðið ósýnileg við lok þriðju kynþáttarins“ (III. bindi, bls. 459, 462). Hún vísaði annars staðar til stjörnufræðinga frá 19. öld sem fullyrtu að hafa séð þessa reikistjörnu og nefndu hana Vúlkan (Transactions of the Blavatsky Lodge, bls. 48).
↑ Vangaveltur um reikistjörnu sem væri nær sólinni en Merkúr má rekja til 17. aldar. Stuðningur við tilvist hennar jókst á 19. öld þegar stjörnufræðingar sáu frávik í braut Merkúrs. Stærðfræðingurinn Urbain Le Verrier reyndi að útskýra þetta innan ramma Newtons-eðlisfræðinnar með því að leggja til tilvist áður óþekktrar reikistjörnu innan brautar Merkúrs og birti niðurstöður sínar árið 1859. (Le Verrier hafði áður spáð fyrir um tilvist reikistjörnunnar Neptúnusar með því að nota óreglulega braut Úranusar, sem veitti kenningu sinni trúverðugleika.) Áhugastjörnufræðingurinn Edmond Modeste Lescarbault hélt því fram að hann hefði séð þessa reikistjörnu og 2. janúar 1860 tilkynnti Le Verrier uppgötvunina í Vísindaakademíunni í París og lagði til nafnið „Vúlkan“. Lescarbault hlaut heiðursorðuna Légion d'honneur fyrir þessa uppgötvun og stjörnufræðingar héldu áfram leit sinni að Vúlkan næstu áratugina og sáu hann fjölmargir, sumir af þekktum stjörnufræðingum. Í tölublaði sínu frá 31. ágúst 1878 sagði Scientific American með nokkurri vissu að reikistjarnan Vúlkan „þyrfti nú líklega að vera talin meðal reikistjarnanna.“ Hins vegar útskýrði almenna afstæðiskenning Einsteins frá 1915 frávikin í braut Merkúrs án þess að þörf væri á annarri reikistjörnu, sem í raun batt enda á frekari vísindalegri leit. Í dag hefur Alþjóðasamband stjörnufræðinga áskilið sér nafnið „Vúlkan“ fyrir „tilgátuna“ um reikistjörnuna innan brautar Merkúrs.

[1] H. P. Blavatsky skrifar í „Launkenningunni“: „Margar fleiri reikistjörnur eru taldar upp í Launhelgu bókunum en í nútíma stjörnufræðiritum“ (1. bindi, bls. 152). Hún vísar sérstaklega til „ósýnilegrar reikistjörnu innan Merkúrs ... einnar leyndustu og hæstu reikistjörnunnar. Sagt er að hún hafi orðið ósýnileg við lok þriðju kynþáttarins“ (III. bindi, bls. 459, 462). Hún vísaði annars staðar til stjörnufræðinga frá 19. öld sem fullyrtu að hafa séð þessa reikistjörnu og nefndu hana Vúlkan (Transactions of the Blavatsky Lodge, bls. 48).

[2] Vangaveltur um reikistjörnu sem væri nær sólinni en Merkúr má rekja til 17. aldar. Stuðningur við tilvist hennar jókst á 19. öld þegar stjörnufræðingar sáu frávik í braut Merkúrs. Stærðfræðingurinn Urbain Le Verrier reyndi að útskýra þetta innan ramma Newtons-eðlisfræðinnar með því að leggja til tilvist áður óþekktrar reikistjörnu innan brautar Merkúrs og birti niðurstöður sínar árið 1859. (Le Verrier hafði áður spáð fyrir um tilvist reikistjörnunnar Neptúnusar með því að nota óreglulega braut Úranusar, sem veitti kenningu sinni trúverðugleika.) Áhugastjörnufræðingurinn Edmond Modeste Lescarbault hélt því fram að hann hefði séð þessa reikistjörnu og 2. janúar 1860 tilkynnti Le Verrier uppgötvunina í Vísindaakademíunni í París og lagði til nafnið „Vúlkan“. Lescarbault hlaut heiðursorðuna Légion d'honneur fyrir þessa uppgötvun og stjörnufræðingar héldu áfram leit sinni að Vúlkan næstu áratugina og sáu hann fjölmargir, sumir af þekktum stjörnufræðingum. Í tölublaði sínu frá 31. ágúst 1878 sagði Scientific American með nokkurri vissu að reikistjarnan Vúlkan „þyrfti nú líklega að vera talin meðal reikistjarnanna.“ Hins vegar útskýrði almenna afstæðiskenning Einsteins frá 1915 frávikin í braut Merkúrs án þess að þörf væri á annarri reikistjörnu, sem í raun batt enda á frekari vísindalegri leit. Í dag hefur Alþjóðasamband stjörnufræðinga áskilið sér nafnið „Vúlkan“ fyrir „tilgátuna“ um reikistjörnuna innan brautar Merkúrs.

[1]

[2]

@@ Line 3: / Line 3: @@
 {{Solar system-is}}
-<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
+„Vúlkan“ er reikistjarna sem er nær sólinni en Merkúr. Engar vísindalegar sannanir eru fyrir því, en [[H. P. Blavatsky]] nefnir hana í ''The Secret Doctrine (Launkenningin)''.<ref>H. P. Blavatsky skrifar í „Launkenningunni“: „Margar fleiri reikistjörnur eru taldar upp í Launhelgu bókunum en í nútíma stjörnufræðiritum“ (1. bindi, bls. 152). Hún vísar sérstaklega til „ósýnilegrar reikistjörnu innan Merkúrs ... einnar leyndustu og hæstu reikistjörnunnar. Sagt er að hún hafi orðið ósýnileg við lok þriðju kynþáttarins“ (III. bindi, bls. 459, 462). Hún vísaði annars staðar til stjörnufræðinga frá 19. öld sem fullyrtu að hafa séð þessa reikistjörnu og nefndu hana Vúlkan (''Transactions of the Blavatsky Lodge'', bls. 48).</ref> Stjörnuspekingar hafa nefnt hana. Sumir nútíma stjörnufræðingar töldu að hún væri til og reyndu að ákvarða braut hennar, sem væri svo nálægt sólinni að það yrði afar erfitt að fylgjast með henni.<ref>Vangaveltur um reikistjörnu sem væri nær sólinni en Merkúr má rekja til 17. aldar. Stuðningur við tilvist hennar jókst á 19. öld þegar stjörnufræðingar sáu frávik í braut Merkúrs. Stærðfræðingurinn Urbain Le Verrier reyndi að útskýra þetta innan ramma Newtons-eðlisfræðinnar með því að leggja til tilvist áður óþekktrar reikistjörnu innan brautar Merkúrs og birti niðurstöður sínar árið 1859. (Le Verrier hafði áður spáð fyrir um tilvist reikistjörnunnar [[Neptúnusar]] með því að nota óreglulega braut [[Úranusar]], sem veitti kenningu sinni trúverðugleika.) Áhugastjörnufræðingurinn Edmond Modeste Lescarbault hélt því fram að hann hefði séð þessa reikistjörnu og 2. janúar 1860 tilkynnti Le Verrier uppgötvunina í Vísindaakademíunni í París og lagði til nafnið „Vúlkan“. Lescarbault hlaut heiðursorðuna Légion d'honneur fyrir þessa uppgötvun og stjörnufræðingar héldu áfram leit sinni að Vúlkan næstu áratugina og sáu hann fjölmargir, sumir af þekktum stjörnufræðingum. Í tölublaði sínu frá 31. ágúst 1878 sagði ''Scientific American'' með nokkurri vissu að reikistjarnan Vúlkan „þyrfti nú líklega að vera talin meðal reikistjarnanna.“ Hins vegar útskýrði almenna afstæðiskenning Einsteins frá 1915 frávikin í braut Merkúrs án þess að þörf væri á annarri reikistjörnu, sem í raun batt enda á frekari vísindalegri leit. Í dag hefur Alþjóðasamband stjörnufræðinga áskilið sér nafnið „Vúlkan“ fyrir „tilgátuna“ um reikistjörnuna innan brautar Merkúrs.</ref> Á grundvelli þessara upplýsinga gætum við ályktað að það sé til staðar net og kraftsvið orku nálægt sólinni sem þarf að komast til botns í.
-'''Vulcan''' is a planet that is closer to the sun than Mercury. There isn’t any scientific evidence for it, but [[H. P. Blavatsky]] mentions it in ''The Secret Doctrine''.<ref>H. P. Blavatsky writes in ''The Secret Doctrine,'' “Many more planets are enumerated in the Secret Books than in modern astronomical works” (vol. 1, p. 152). She specifically refers to “an invisible intra-Mercurial planet ... one of the most secret and highest planets. It is said to have become invisible at the close of the Third Race” (vol. III, pp. 459, 462). She elsewhere referred to 19th century astronomers who claimed to have seen this planet and named it Vulcan (''Transactions of the Blavatsky Lodge'', p. 48).</ref> Astrologers have named it. Some modern astronomers believed that it existed and were trying to determine its orbit, which would be so close to the sun that it would be extremely difficult to observe.<ref>Speculation about a planet closer to the sun than Mercury dates back to the 17th century. Support for its existence grew in the 19th century when astronomers observed anomalies in the orbit of the planet Mercury. Mathematician Urbain Le Verrier tried to explain these within the framework of Newtonian physics by proposing the existence of a hitherto unknown planet within the orbit of Mercury, publishing his findings in 1859. (Le Verrier had earlier predicted the existence of the planet [[Neptune]] using disturbances in the orbit of the planet [[Uranus]], lending credibility to his theory.) An amateur astronomer, Edmond Modeste Lescarbault, claimed to have seen this planet, and on January 2, 1860, Le Verrier announced the discovery at the Academie des Sciences in Paris, proposing the name “Vulcan.” Lescarbault was awarded the Légion d’honneur for this discovery, and astronomers continued the search for Vulcan over the following decades, with numerous sightings, some by prominent astronomers. In its August 31, 1878, issue, ''Scientific American'' stated with some confidence that the planet Vulcan “will probably now have to be admitted to full standing among the planets.” However, Einstein’s 1915 theory of general relativity explained the anomalies in the orbit of Mercury without requiring another planet, effectively ending the scientific search. Today, the International Astronomical Union has reserved the name “Vulcan” for the “hypothetical” planet inside the orbit of Mercury.</ref> On the basis of that information we could conclude that there is a grid and forcefield of energy near the sun which needs to be dealt with.
-</div>
 Hver reikistjarna, rafeindabeltið hennar, hefur sína eigin efnafræði. Hver reikistjarna hefur guðlega fyrirætlun og guðlegan tilgang. Þróun hennar hefur stundum í gegnum aldirnar rangsnúist gegn þeirri fyrirætlun og sá rangsnúningur helst sem kraftsvið á þeirri reikistjörnu. Þegar þetta rangsnúna kraftsvið kemst í snertingu við og blandast við [[tólf stigveldi sólarinnar]] sem reikistjarnan tengist, þá verður til önnur efnafræði, sem er samspil rafeindabeltisins á reikistjörnunni við alla alheimslega misnotkun þess sólmerkis.