Thomas Moore/is: Difference between revisions

From TSL Encyclopedia
(Created page with "Á meðal stærstu verka Tómasar Moore má finna stórkostlegt ævisögulegt meistaraverk, byggt á trúnaðarminningum Byrons lávarðar. Hans eigið rit, ''Minningar'', ''Dagbók'' og ''Bréfaskipti'' (Memoirs, Journal, and Correspondence), er ómetanleg skrá yfir félagslegt líf á Englandi og Írlandi á fyrri helmingi nítjándu aldar.")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
(Created page with "Þrátt fyrir að hann hafi varið mestum hluta ævinnar á Englandi varð Moore þekktur og dáður sem þjóðlegt ljóðskáld Írlands með riti sínu Írsk lög (Irish Melodies) – sem er safn af vísum sem hann skrifaði við gömul írsk þjóðlög. Þær rómantísku ballöður sem Endurfæðingar hins uppstigna meistara Morya 133 mest er haldið upp á er „Trúðu mér, ef allar þessar elskulegu ungu þokkadísir“ („Believe Me, If All Those Endearing Yo...")
Line 10: Line 10:
Á meðal stærstu verka Tómasar Moore má finna stórkostlegt ævisögulegt meistaraverk, byggt á trúnaðarminningum Byrons lávarðar. Hans eigið rit, ''Minningar'', ''Dagbók'' og ''Bréfaskipti'' (Memoirs, Journal, and Correspondence), er ómetanleg skrá yfir félagslegt líf á Englandi og Írlandi á fyrri helmingi nítjándu aldar.
Á meðal stærstu verka Tómasar Moore má finna stórkostlegt ævisögulegt meistaraverk, byggt á trúnaðarminningum Byrons lávarðar. Hans eigið rit, ''Minningar'', ''Dagbók'' og ''Bréfaskipti'' (Memoirs, Journal, and Correspondence), er ómetanleg skrá yfir félagslegt líf á Englandi og Írlandi á fyrri helmingi nítjándu aldar.


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Þrátt fyrir að hann hafi varið mestum hluta ævinnar á Englandi varð Moore þekktur og dáður sem þjóðlegt ljóðskáld Írlands með riti sínu Írsk lög (Irish Melodies) – sem er safn af vísum sem hann skrifaði við gömul írsk þjóðlög. Þær rómantísku ballöður sem Endurfæðingar hins uppstigna meistara Morya 133 mest er haldið upp á er „Trúðu mér, ef allar þessar elskulegu ungu þokkadísir“ („Believe Me, If All Those Endearing Young Charms“). Allt fram til dagsins í dag sýna verk hans kraftinn í einlægri ást hans á vilja Guðs.
Although he spent most of his life in England, Moore became known and loved as the national lyricist of Ireland through his ''Irish Melodies''—a collection of verses written to the tunes of old Irish folk songs. The best remembered of these romantic ballads is “Believe Me, If All Those Endearing Young Charms,” which to the present day draws the power of his intense love for the will of God.
</div>





Revision as of 15:28, 4 July 2025

Other languages:
caption
Thomas Moore, írskt skáld

Thomas Moore var holdtekja hins uppstigna meistara El Morya.

Thomas Moore was born in Dublin in 1779. A prolific writer of both prose and poetry, he graced the land of Erin with his tender love for God and man. He graduated from Trinity College in 1799 and moved to London. As an impressionable young man with a “quick Irish temper,” the execution of a close college friend during the United Irishmen’s Rebellion aroused in Moore a patriotic fervor that provided his greatest literary inspiration. His direct style and youthful attitude made him useful to the British liberalist cause as a witty satirist. His poems served as the controversial political cartoon of the day.

Á meðal stærstu verka Tómasar Moore má finna stórkostlegt ævisögulegt meistaraverk, byggt á trúnaðarminningum Byrons lávarðar. Hans eigið rit, Minningar, Dagbók og Bréfaskipti (Memoirs, Journal, and Correspondence), er ómetanleg skrá yfir félagslegt líf á Englandi og Írlandi á fyrri helmingi nítjándu aldar.

Þrátt fyrir að hann hafi varið mestum hluta ævinnar á Englandi varð Moore þekktur og dáður sem þjóðlegt ljóðskáld Írlands með riti sínu Írsk lög (Irish Melodies) – sem er safn af vísum sem hann skrifaði við gömul írsk þjóðlög. Þær rómantísku ballöður sem Endurfæðingar hins uppstigna meistara Morya 133 mest er haldið upp á er „Trúðu mér, ef allar þessar elskulegu ungu þokkadísir“ („Believe Me, If All Those Endearing Young Charms“). Allt fram til dagsins í dag sýna verk hans kraftinn í einlægri ást hans á vilja Guðs.


Believe me, if all those endearing young charms,
Which I gaze on so fondly to-day,
Were to change by to-morrow, and fleet in my arms,
Like fairy-gifts, fading away,—

Thou wouldst still be ador’d as this moment thou art,
Let thy loveliness fade as it will;
And around the dear ruin each wish of my heart
Would entwine itself verdantly still!

It is not while beauty and youth are thine own,
And thy cheeks unprofan’d by a tear,
That the fervour and faith of a soul can be known,
To which time will but make thee more dear!

No, the heart that has truly lov’d never forgets,
But as truly loves on to the close,
As the sun-flower turns on her god, when he sets,
The same look which she turn’d when he rose.

Sources