Issa
Árið 1887 ferðaðist rússneskur læknir, Nicolas Nótovitch, til tíbetsku borgarinnar Hímis, hátt í Himalajafjöllum, í leit að fornum ritum um líf manns sem búddhamenn kölluðu heilagan Issa. Í Himis-klaustrinu las æðsti lama-presturinn fyrir hann úr fornum handritum og Notovitch skrifaði niður söguna um Issa - Ísraelsmann sem ferðaðist til austurs til að kynna sér helg rit og sneri síðan aftur til að kenna þjóð sinni í Palestínu þar sem hann var krossfestur.
Hliðstæðurnar milli heilags Issa og Jesú voru ótrúlegar sem leiddi til þess að Nótovitch komst að þeirri niðurstöðu að handritin greindu frá æskuárum Jesú á aldrinum 13 til 30 ára sem skortir í frásögn Biblíunnar. Hann birti söguna um uppgötvun sína árið 1890 í ritinu Ævi heilags Issa (Life of Saint Issa) (á ensku kom þýðingin út undir heitinu The Unknown Life of Christ, 1895 sem Hartmann Bragason þýddi sem Þöglu árin í ævi Jesú í riti sínu Austurlenskar rætur kristninnar). Samkvæmt Nótovitch voru upprunalegu Pali-handritin af lífi heilags Issa á bókasafni Lhasa í Tíbet þar sem Dalai Lama bjó.
Gagnrýnendur héldu því fram að frásögn Nótovich um handritin væri fölsuð. Hins vegar sá Swami Abhedananda, fræðimaður og lærisveinn hindú-dýrlingsins heilags Ramakrishna, árið 1922 sömu skjöl í Hímis. Nicholas Roerich, rússneskur fornleifafræðingur, rithöfundur, listamaður og heimspekingur sá sömu eða svipuð skjöl árið 1925. Roerich uppgötvaði einnig ferð Jesú til Austurlanda sem skráð er í munnmælasögu svæðisins. Hann sagði: „Á hvaða hátt gæti nýleg fölsun komist inn í vitund alls Austurins?
Sjá einnig
Til frekari upplýsinga
Elizabeth Clare Prophet, The Lost Years of Jesus: Documentary Evidence of Jesus’ 17-Year Journey to the East.
Heimildir
Pearls of Wisdom, 25. bindi, nr. 58.
Elizabeth Clare Prophet, 6. óktóber, 1987.