Meginsólin
Hin Mikla meginsól, einnig kölluð hin Mikla meginstöð, er miðstöð algeimsins; samþættingarstöð anda- og efnishluta algeimsins; upphafsstaður allrar efnis- og andlegrar sköpunar; hins hvíta eldkjarna algeims-eggsins. Guðstjarnan, Sírius er þungamiðja Meginsólarinnar miklu í vetrarbrautinni okkar.
Þessi andlega sól á bak við efnslegu sólina í miðju alheimsins er ekki, eins og það gæti litið út fyrir að vera, handan við efnislegu sólina; hún er í samræmi við efnislegu sólina eða legst ofan á hana en í annarri vídd. Orsakalíkami mannsins er smækkuð eftirmynd af hinni Miklu megisól. Þar að auki er hver birtingarmynd frumeindarinar byggð á þessu sama mynstri orkuvafninga sem þróast á sviðum innan sviða.
Litabönd hinnar Miklu meginsólar sem og frumeindarinnar eru vitundarsvið Guðs sem eru aðeins aðgreind út frá orkutíðni þeirra og bylgjulengd; og hvíti eldkjarninn er í brennidepli andans sem umbreytist í efni og efni sem umbreytist í anda. Þannig er Meginstöðin (kjarni anda- og efnishluta algeimsins) og í hjarta hverrar frumeindar andleg sól og efnisleg sól sem eru til samhliða. Hér í hvíta eldkjarnanum veitir birtingarmynd anda og efnis tilskilinn efnivið fyrir sköpunina. Á þessum vettvangi og engum öðrum getur sköpun fæðst.
Ellefu sammiðja hringir umlykja kjarna verundar Guðs. Þessir, ásamt miðstöðinni, mynda þau tólf vitundarsvið sem finnast í frumeind Guðs — Sjö geislar og fimm leyndir geislar.
Sjá einnig
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path to Immortality.