Ishvara

Ishvara-hof, Arasikere, Indlandi (snemma á 13. öld)

Ishvara er sanskrítarorð sem þýðir „Drottinn alheimsins“ eða „Drottinn“. Í hindúasið er litið á Ishvara sem „náinn persónulegan þátt hins æðsta ópersónulega guðdóms". Við getum ekki þekkt Guð nema við þekkjum hann persónugerðan, og Guð persónugerir sjálfan sig í framlengingu sjálfs síns sem veitir honum andlega og líkamlega mynd. Í raun og veru er bara einn Guð, en sá Guð birtist okkur í mörgum birtingarmyndum sínum. Þannig eru hinir mörgu guðir í hindúasið einfaldlega ljósgeislar frá hinni einu miðlægu uppsprettu.

Alfræðirit um austurlenska heimspeki og trúarbrögð útskýrir að "Guð kristninnar og íslams, sem og allir guðir í goðafræði hindúa, eru hliðar á Ishvara. Mannleg skynsemi okkar getur aðeins gert sér guðdómleikann í hugarlund í einhverri mynd; þess vegna þurfum við hugmyndina um Ishvara ... Útbreiddasta form Ishvara í hindúasiði eru trimurti, þrenning Brahma, Vishnu og Shíva.”

Ishvara er venjulega persónugerður sem einn þáttur þessarar þrenningar. Ýmsir hindúatrúarsöfnuðir samkenna Ishvara við æðstu veru algyðistrúar þeirra — þar með töldum Brahma, Vishnú og Shíva. Eins og lýst er af hindúaspekingnum Ramanuja, „Ishvara ... hefur óendanlega marga hinna æðstu og heillavænlegustu eiginleika ... Hann hefur fullkominn líkama, sem er eilífur og óumbreytanlegur. Hann geislar af fegurð, æskuljóma og styrk svo af ber. Hann er alls staðar nálægur; hann er ... innri stjórnandi allra." Það má hugsa sér að Ishvara sé eitt með hinum mikla Atman, nærveru Guðs sem er hluti af þrígreindum loga mannsins og í honum.

Swami Prabhavananda og Christopher Isherwood skrifa:

Það sem skiptir sköpum er hugtakið hollusta. Hollusta við persónulega hugsjón sem snýst um guðdóminn hefur í för með sér eðlilega hneigð til auðmýktar og þjónustu. Ef við setjum okkur fyrir sjónir þjónustu við Ishvara, ef við helgum gjörðir okkar og lútum vilja hans verðum við þess áskynja að hann dregur okkur til sín. Þetta er náð Guðs sem Sri Ramakrishna líkti við síblásandi gjólu. Það er nóg að reisa seglin til að fá byr.

Meðan á fyrirlestrinum stóð árið 1977 birtist Ishvara á innri stigum í stórkostlegum ljósspíral gerðum úr fíngerðum kristalnetþráðum sem fulltrúi hins hulda manns hjartans, hins heilaga Krists-sjálfs. Í þeirri orðræðu sagði Ishvara:

Ég er sá, Ishvara ... Ég er í ljósi hins heilaga, í innra loganum og í leynihólfi hjartans innra. Komið og finnið mig í miðju þess sem er líf ykkar. Komið og leitið að mér til að þekkja nafn mitt og þekkja þannig innri lykilinn að þeirri orkulosun sem gefur ykkur líf og eilíft líf.

Hinn 30. júní 1995 sagði Ishvara:

Ég er Ishvara. Ég tala fyrir hönd hindúaþrenningarinnar. Ég gæti verið ykkur á einni andrá sem faðir, síðan sonur, síðan heilagur andi samkvæmt skilgreiningu Shíva. Með þessum þrígreinda loga sem þið meðtakið í hjarta ykkar lýsi ég ykkur sem guðlegri holdtekju þrenningarinnar þannig að þegar þið horfið á skúfana þrjá þá mynduð þið sjá Brahma í þeim bláa, Vishnu í þeim gula, Shíva í þeim rauðgula.

Þannig hefjið þið samneyti ekki aðeins við skúfana sem eru dansandi logar heldur við þrenningu Guðs í hjarta ykkar. Þetta er það sem Atman merkir. Þetta er merking ásjónu Guðs-móðurinnar í hinu hvítu hvelfingu sem stendur á bak við þrenninguna.

Og svo, hvar sem þið ákallið mig, hvar sem ég er, hvenær sem þið þurfið á mér að halda, þá er ég Ishvara [til staðar]. Og ég veiti ykkur skilning á guðdómnum sem felur í sér persónuleika Guðs frekar en sá einfeldningslegi andi Guðs sem er oft gufukenndur í huga Vesturlandabúa – óáþreifanleg gufa sem ekki er hægt að tilbiðja, hvað þá drekka í sig og jafnvel unna.

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “Ishvara.”