Shamballa/is

Söngur frá Shambhala, Nicholas Roerich (1943)

Shamballa, hið forna aðsetur Sanat Kumara og Gátama Búddha, er staðsett í ljósvakaríkinu yfir Góbí eyðimörkinni í Kína. Þetta athvarf, eitt sinn efnislegt, hefur síðan verið afturkallað til ljósvakaáttundarinnar, eða himna-heimsins.

Myndun athvarfsins

Athvarfið var upphaflega byggt fyrir Sanat Kumara, æðstaprest helgivaldsins á Venus sem kom til jarðar fyrir ævalöngu þegar jörðin gekk í gegnum sitt myrkasta skeið og allt ljós hafði slokknað í þróun hennar og það var ekki ein mannnvera á plánetunni sem veitti Guðs-nærverunni eða innri Búddha tilbeiðslu. Með í þessari sendiför Sanat Kumara voru hundrað fjörutíu og fjögur þúsund ljóssálir sem með honum höfðu boðið sig fram til að viðhalda lífsloganum fyrir hönd jarðarbúa. Þetta hétu þeir að gera þar til börn Guðs, sem fallnir englar höfðu snúið frá stærstu kærleiksást sinni, myndu bregðast við kærleika Guðs og snúa aftur til að þjóna hinni voldugu ÉG ER-nærveru sinni.

Fjögur hundruð forvígismenn fóru á undan Sanat Kumara til að byggja á Hvítu eyjunni í hinu ljómandi bláu Gobi-hafi (þar sem Gobi-eyðimörkin er núna) hið stórkostlega athvarf sem átti eftir að verða á öllum tímum hið goðsagnakennda Shamballa. Þessi borg var upphaflega efnisleg eftirlíking af Venusarborg Kúmaranna. Sjálfboðaliðarnir frá Venus einbeittu sér hér að hundrað fjörutíu og fjórum dyggðum í logum frumefnanna sem mynduðu eftirmynd af demanti sem er í brennidepli í hinni Miklu meginmiðstöð. „Hvíta borgin“ var aðgengileg frá meginlandinu með fallegri marmarabrú.

Með því að taka við embætti Drottins heimsins bjó Sanat Kumara í þessu efnisathvarfi en hann íklæddist ekki efnislíkama eins og þeim sem við höfum. Því til verndar hentaði síðar meir að Shamballa varð afturkölluð af efnissviðinu til ljósvakaáttundarinnar.

Góbí eyðimörkin

Lýsing

Aðalmusterið í Shamballa einkennist af gylltri hvelfingu, umkringt veröndum, logalindum og sjö musterum — eitt fyrir hvern geislanna sjö — staðsett við víða breiðgötu sem líkist Champs-Elysées (í París), skreytt trjám og blómum í línulegri röð, logalindum og hitabeltisfuglum þar á meðal gæfum bláfuglum. Altari þrígreinda logans er í aðalmusterinu þar sem stjarna Sanat Kumara hangir úr loftinu yfir altarinu. Þetta er meginbeinir hins þrígreinda loga plánetunnar. Sanat Kumara kom því á fót þegar hann kom fyrir löngu. Í gegnum það tengdi hann geisla frá hjarta sínu við hvern lífsstraum sem þróaðist á plánetunni og aðstoðaði þannig hið heilaga Krists-Sjálf við að hækka vitundarstig mannkyns aftur í það ástand að hægt var að kenna því lögmál sjálfsstjórnarinnar.

Á fyrri öldum kom fólk á hverju ári víðs vegar að til að verða vitni að hinum sýnilega, efnislega helga eldi og til að taka með sér viðarbút heim til sín sem Sanat Kumara hafði vígt til að kveikja elda sína á komandi ári. Þannig hófst jólasiðurinn til minningar um endurkomu elds Krists-verundarinnar.

Starfsemi athvarfsins

Sanat Kumara stofnaði starfsemi Stóra hvíta bræðralagsins á plánetustigi og höfuðstöðvar þeirra eru enn hér nú á tímum. Hér þjálfa meistarar boðbera til að boða kenningar Krists, aðlagaðar að öllum mennskum vitunadarstigum. Á hverju hausti er ávöxtum allrar viðleitni engla, náttúruvera og fulltrúa bræðralagsins í heimi formsins skilað aftur til Shamballa og færðir að fótum Drottins heimsins. Englarnir koma á degi Mikaels erkiengils, 29. september. Náttúruverurnar koma í lok október og fulltrúar Bræðralagsins í lok nóvember, þegar Þakkargjörðarhátíðin er haldin í Ameríku.

Shamballa í munnmælasögum Austurlanda

Í munnmælasögum austursins er Shamballa nafn á goðsagnakenndu ríki, jarðneskri paradís, sem sagt er vera einhvers staðar á milli Himalajafjalla og Góbí-eyðimerkurinnar. Fornir tíbeskir textar lýsa konungsríkinu sem fallegum stað í óaðgengilegum hluta Asíu, myndað af átta svæðum sem hvert um sig er umkringt snæviþöktum fjöllum og líta því út eins og áttalöguð krónublöð. Það er friðsælt land laust við deilur og glæpi þar sem íbúar þess hafa náð miklum andlegum þroska og krafti.

Ríkið Shamballa gegnir aðalhlutverki í tíbeskum búddhadómi. Rithöfundurinn Edwin Bernbaum skrifar að í helgum textum Tíbeta sé talað um Shamballa sem

... dularfullt konungsríki falið á bak við snjótinda einhvers staðar norður af Tíbet. Þar ku röð upplýstra konunga standa vörð um leyndustu kenningar búddhadóms á tímum þegar allur sannleikur í heiminum fyrir utan er týndur í stríði, valdabrölti og auðsöfnun. Þá, samkvæmt spádómum, mun framtíðarkonungur í Shamballa stíga fram með mikinn her til að eyða illum öflum og koma á gullöld. Undir upplýstri stjórn hans mun heimurinn loksins verða friðsæll og gnægur, fullur af auðlegð visku og samkennd.

The texts add that a long and mystical journey across a wilderness of deserts and mountains leads to Shamballa. Whoever manages to reach this distant sanctuary, having overcome numerous hardships and obstacles along the way, will find there a secret teaching that will enable him to master time and liberate himself from its bondage. The texts warn, however, that only those who are called and have the necessary spiritual preparation will be able to get to Shamballa; others will find only blinding storms and empty mountains—or even death.

Tibetans believe Shambhala still exists today as an earthly paradise from which will issue the golden age of the future. The Dalai Lama, the exiled ruler of Tibet, feels that the kingdom has a material existence in this world, but that one must reach an advanced level of spiritual attainment to find or recognize it. Other Tibetans see recent events, in particular the destruction of much of Buddhism in Tibet and elsewhere in Asia, as indications that the future king of Shambhala will soon come out of his hidden sanctuary to defeat the forces of materialism and establish a golden age of spirituality....

An old story tells of a young man who sets off in search of the mythical kingdom. After crossing many mountains, he comes to the cave of an old hermit, who asks where he is going. “To find Shambhala,” the young man replies. “Ah! Well then, you need not travel far,” the hermit says. “The kingdom of Shambhala is in your heart.” As the story suggests, for many Tibetans Shambhala lies hidden as a state of mind that must be awakened so that the kingdom can be found in the world outside.

Æðstuprestar athvarfsins

Gautama Buddha was the first initiate to serve under Sanat Kumara, hence the one chosen to succeed him in the office of Lord of the World. On January 1, 1956, Sanat Kumara placed his mantle on Lord Gautama, whereupon the chela par excellence of the Great Guru also became the hierarch of Shamballa. Today, Gautama Buddha sustains the tie to the threefold flames of all mankind. It will be sustained until each individual makes his ascension in the light.

Sanat Kumara, retaining the title of Regent Lord of the World, returned to Venus and to his twin flame, Lady Master Venus, who had kept the home fires burning during his long exile. There he continued his service with the Great White Brotherhood and the advanced evolutions of his home star on behalf of planet Earth.

Sjá einnig

Vestra Shamballa

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “Shamballa”.

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “Sanat Kumara”.

Pearls of Wisdom, 32. bindi, nr. 30, 23. júlí, 1989.