Avatar/is: Difference between revisions
No edit summary |
(Created page with "Helstu avatarar aldarinnar eru tveir talsins – karlkyns og kvenkyns frumgerðir sem tákna og sýna með fordæmi sínu vígslubraut sem helgivöld sólarinnar tilgreina. Þau eru í forsvari fyrir lífsbylgjur sem færast í átt að kjarna Alheims-Krists í gegnum opnar dyr (kennarans og kenningarinnar) þessarar tveggja þúsund ára sáttmála. Samkvæmt...") |
||
Line 11: | Line 11: | ||
Avatar á nýjum tíma er Kristur, holdgun sonar Guðs ([[Special:MyLanguage/Vishnu|Vishnú]]), önnur persóna [[Special:MyLanguage/Trinity|þrenningarinnar]]. Avatarinn, með guðlegu uppfyllingu sinni, [[Special:MyLanguage/Shakti|Shaktí]], eða [[Special:MyLanguage/twin flame|tvíburaloga]], „útmálar“ og „útspilar“ í vitund sinni og í [[Special:MyLanguage/four lower bodies|fjórum lægri líkömununum]] frumímynd (archetypal pattern) [[Special:MyLanguage/Father-Mother God|Guðs föður og móður]] fyrir þróun sálna í tveggja þúsund ára hringrás. | Avatar á nýjum tíma er Kristur, holdgun sonar Guðs ([[Special:MyLanguage/Vishnu|Vishnú]]), önnur persóna [[Special:MyLanguage/Trinity|þrenningarinnar]]. Avatarinn, með guðlegu uppfyllingu sinni, [[Special:MyLanguage/Shakti|Shaktí]], eða [[Special:MyLanguage/twin flame|tvíburaloga]], „útmálar“ og „útspilar“ í vitund sinni og í [[Special:MyLanguage/four lower bodies|fjórum lægri líkömununum]] frumímynd (archetypal pattern) [[Special:MyLanguage/Father-Mother God|Guðs föður og móður]] fyrir þróun sálna í tveggja þúsund ára hringrás. | ||
Helstu avatarar aldarinnar eru tveir talsins – karlkyns og kvenkyns frumgerðir sem tákna og sýna með fordæmi sínu [[Special:MyLanguage/initiation|vígslubraut]] sem [[Special:MyLanguage/solar hierarchies|helgivöld sólarinnar]] tilgreina. Þau eru í forsvari fyrir lífsbylgjur sem færast í átt að kjarna [[Special:MyLanguage/Cosmic Christ|Alheims-Krists]] í gegnum opnar dyr (kennarans og kenningarinnar) þessarar tveggja þúsund ára sáttmála. Samkvæmt karma mannkyns, þróunarstöðu barna Guðs (sálarframfarir þeirra eða skortur á henni í fyrri sáttmálum), og kröfum Logossins, geta [[Special:MyLanguage/Manu|Manúar]] tilnefnt fjölmarga Kristborna menn – þá sem gæddir eru stórkostlegu ljósi — að fara fram sem [[hSpecial:MyLanguage/world teachers|heimskennarar]] og brautryðjendur. | |||
<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
Revision as of 12:53, 19 March 2024
[Sanskrít Avatāra „stíga niður“, dregið af avatarati „hann stígur niður“, frá ava- „í burtu“ + tarati „hann fer yfir“] Holdtekja Orðsins; niðurstig eða yfirferð Alheims-Krists frá andasviði til efnissviðs.
Alfræðiorðabók um austurlenska heimspeki og trúarbrögð skilgreinir avatar sem
holdtekja guðlegrar vitundar á jörðinni. avatara fæðist ekki sem afleiðing af karma (eins og venjulegar mannverur) heldur af frjálsum vilja. Slíkur maður er meðvitaður um guðlega köllun sína allt sitt líf. Hann birtist [á erfiðleikatímum] til að koma á nýjum leiðum til trúarlegrar raunbirtingar og aðlaga þær að því tímabili sem hann fæðist á.
Avatar á nýjum tíma
Avatar á nýjum tíma er Kristur, holdgun sonar Guðs (Vishnú), önnur persóna þrenningarinnar. Avatarinn, með guðlegu uppfyllingu sinni, Shaktí, eða tvíburaloga, „útmálar“ og „útspilar“ í vitund sinni og í fjórum lægri líkömununum frumímynd (archetypal pattern) Guðs föður og móður fyrir þróun sálna í tveggja þúsund ára hringrás.
Helstu avatarar aldarinnar eru tveir talsins – karlkyns og kvenkyns frumgerðir sem tákna og sýna með fordæmi sínu vígslubraut sem helgivöld sólarinnar tilgreina. Þau eru í forsvari fyrir lífsbylgjur sem færast í átt að kjarna Alheims-Krists í gegnum opnar dyr (kennarans og kenningarinnar) þessarar tveggja þúsund ára sáttmála. Samkvæmt karma mannkyns, þróunarstöðu barna Guðs (sálarframfarir þeirra eða skortur á henni í fyrri sáttmálum), og kröfum Logossins, geta Manúar tilnefnt fjölmarga Kristborna menn – þá sem gæddir eru stórkostlegu ljósi — að fara fram sem heimskennarar og brautryðjendur.
The Christed ones demonstrate in a given epoch the Law of the Logos, stepped down through the Manu(s) and the avatar(s) until it is made flesh through their own Word and Work—to be ultimately victorious in its fulfillment in all souls of light sent forth to conquer time and space in that era.
The coming of the avatar
Hermes Trismegistus has said:
Earth has not been without the avatara. But this is an hour of great transition and great requirement where those who have been the recipients time and again, such as you, of the presence and the peace, the harmony and the enlightenment of such as we, must now receive the torch to be and to become all that you have witnessed of the Adam Kadmon for many hundreds of thousands of years upon earth. Thus no new avatara may descend except there be the magnet upon earth of the inner alchemy of the Spirit in those who are the ancient souls who have returned again and again.
It is time for the turning of the great alchemy of Life. It is time for the reflecting pools of many souls to reflect the fullness of the Spirit. It is time for the singing of the song of Hermes Trismegistus by all of the powers within, all of the initiatic symbols, all of the reinforcement of the will. By thy will, sing the hymn of the Sun and be the Son! By understanding, and not perverseness or ignorance, affirm the law of regenerative being and know that unless there be regeneration in the here and now, there cannot be regeneration in the hereafter.[1]
The avatar of the Aquarian age
Saint Germain has said:
And therefore I AM Saint Germain, Messenger of Sanat Kumara unto the Aquarian age. Therefore I AM Saint Germain, avatara of this age, initiating all people of Light in the way of transmutation, in the way of the sacred fires of the Holy Spirit that are indeed for the judgment and the all-consuming fire that shall truly cause the greatest changes in the history of this planet that have been known since her inception in the Mind of God![2]
Sources
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Pearls of Wisdom, vol. 38, no. 6, February 5, 1995, endnote.