Andi jólanna

Málverk af jólasveininum eftir Norman Rockwell, af forsíðu The Saturday Evening Post, 4. desember 1920

Andi jólanna er voldug ljósvera af háum búddhískum stigum. Lanelló talar um þessa miklu veru og ljósið sem hún ber:

Sá sem er þekktur sem andi jólanna er því kominn til að segja frá fæðingu Jesú Krists á bakgrunni myrkustu stundar náttúrunnar á árinu. Tilkynningin við vetrarsólstöður um að stjarnan hans birtist er mikið alheimssjónarspil; og það er hér til að kenna okkur að í dimmustu nóttum mennskrar þrár birtist stjarna vonarinnar og fæðing frelsarans.

Ég kem í anda jólanna svo að þið getið skilið að það er algjörlega kleift fyrir fleiri en einn son Guðs að eiga hlut í heilögu embætti, að gegna hinum guðlega ásetningi á beygðum kvisti, alveg á punktinum, miðpunkti kvarskristals sem nær yfir heim brennandi ásetnings. Hjartkæru vinir, ég kem því sem andi jólanna, þar sem þið getið séð fyrir komu þess sem er þekktur sem jólasveinninn.

Minnist hjartafylgsni barns — barnsins ykkar, ykkar sjálfs — sem hugsar um komu jólasveinsins og hvernig hann kæmi inn í húsið og hvernig þið mynduð skilja eftir smákökur og mjólk og jafnvel snarl handa hreindýrunum. Minnist hvernig þið, í fullri trú, vegna þess að foreldrar ykkar höfðu sagt ykkur, gengust inn í anda jólasveinsins. Og munið líka vonbrigðin við að komast að snoðum um að jólasveinninn var ekki raunverulegur.

But this is not true! Santa is real. And I am here to tell you that Santa Claus himself is the typical vessel of the Spirit of Christmas, the one who embodies this very Presence that I have entered.

It is wrong to tell children that Santa is not real. It is right to explain to them the Spirit of Christmas is indeed a person—a person made real in God, a person who is a cosmic being, who fills the hearts of the people with the anticipation of the greatest gift of all, the gift of personal Christhood.

Those things that bring delight to children—games and toys and things and rings in stockings—beloved hearts, originally the gifts given to the child of every heart were intended to enhance the child’s perception and realization of that Person of Christ. When you think about the gifts that are given these days, you realize that some gifts do assist the individual in a greater sense of identity, while others adorn the outer person and tend to create more maya of idolatry. And thus, attaching importance and attention to the outer self, the individual loses the great opportunity of this hour to truly enter into the heart of that cosmic being known as the Spirit of Christmas.

Therefore, beloved ones, understand that this Spirit embodies the collective consciousness of Christhood of the entire Spirit of the Great White Brotherhood—of all ascended beings and angels and masters, cosmic hosts of the LORD who are that Christ. Let us realize, then, that in all symbols there is Reality; in archetypes there is the original pattern of the image made perfect out of Christ; and in Santa Claus himself is the lingering hope in all that the figure of the Cosmic Christ will come to bring the true joy, the joy of the heart filled with love.

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “The Spirit of Christmas”.