Smástirnabeltið
Smástirnabeltið milli Mars og Júpíters er það sem eftir er af reikistjörnunni Maldek, sem eyðilagðist þegar lífsbylgjur hennar háðu stríð sem endaði með kjarnorkueyðingu.
Johann Titius spáði fyrir um tilvist reikistjörnu milli Mars og Júpíter. Þýski stjörnufræðingur Johann Bode ítrekaði þessa vitneskju árið 1772 sem hann byggði á tölulegri framvindu fjarlægðarinnar á milli þá þekktra reikistjarna frá sólinni. Eftir að Úranusar uppgötvaðist árið 1781, þar sem staðsetning hans var í samræmi við lögmál Bodes, hófu stjörnufræðingar að leita að týndu reikistjörnunni og fundu í staðinn smástirnabeltið. Um 95% af þeim þúsundum smástirna, eða smá reikistjarna eins og þær eru kallaðar, sem síðan hafa fundist í sólkerfinu okkar eru hluti af þessu aðal smástirnabelti milli Mars og Júpíters.
Guð Tabor sagði um þetta smástirnabelti:
Í smástirnabeltinu í sólkerfinu, sem er staðsett milli Mars og Júpíters, snúast segulmolar af fornreikistjörnunni Maldek, minnismerki um sviksemi hinna eftirbátanna og afneitun þeirra á krafti skapandi anda hreinnar verur.[1]
Hópur smástirna nær sólinni er skrá og leifar eyðilagðrar reikistjörnunnar Hedron, sem var tekin upp af ánægjudýrkun lífsbylgna sinna sem, þegar þau endurfæðust á jörðinni, urðu þekkt fyrir nautnadýrkun sína.
Astronomers have also discovered a group of asteroids whose highly elliptical orbits take them at times among the inner planets (Mercury, Venus, Earth, Mars) that are nearer to the sun. There is still much speculation among scientists over the origin of these minor planets; the two main hypotheses are that asteroids are either fragments of a planet that exploded or was destroyed, or they are particles that never condensed to form a planet.
See also
Sources
Archangel Gabriel, Mysteries of the Holy Grail, p. 322.
- ↑ Guð Tabor, „Jörðin er Drottins og fylling hennar,“ Pearls of Wisdom, vol. 14, no. 15, 11. apríl 1971.