Ljós
Ljósið getur skírskotað til:
1. (stundum með hástaf): Vitund Guðs eða Krists hans.
2. (með lágstaf): Útgeislunin, áran eða orkusviðið sem stafar af þeirri vitund þegar það upplýsist og sjálfsbirtist í sonum og dætrum Guðs og himneskum hersveitum. Annað stafar af hinu og er afleiðing þess. Eins og tengsl sólargeislans er við sólina þannig eru tengsl ljóssins við Ljósið.
Andlegt ljós er kraftur Guðs, vaxtarbroddur Krists. Sem persónugervingur andans getur hugtakið „ljós“ verið notað sem samheiti yfir hugtökin „Guð“ og „Kristur“. Sem andinn í hnotskorn má nota það sem samheiti yfir „helgan eld“. Það er útstreymi hinnar Miklu meginsólar og einstaklingsbundinnar ÉG ER-nærveru – og er uppspretta alls lífs. Það tendrar guðlega neistann því að hið sanna ljós upplýsir hverja birtingu Guðs sem verður að stíga niður í myrkvaðan heim.[1]
Ljós/ljós hinnar Miklu meginsólar er bæði ljós-geislun efnissólarinnar í miðju alheimsins og Ljós-geislun Guðs-/Krists-/búddhískrar vitundar. Það er ljós í efnislegum skilningi orku/rafmagns/eldinga og Ljós í skilningi Guðs-nærveru, Krists-nærveru og búddískrar nærveru. Að mestu leyti felur Ljós alltaf í sér ljós í efnisheiminum en ljós felur ekki alltaf í sér Ljós.
Ljósberinn rekur burt myrkrið og Ljós ÉG ER-nærveru hans er frá sviðum hins eilífa dags.
Sjá einnig
Heimildir
Pearls of Wisdom, 32. bindi, nr. 28, 9. júlí, 1989.
Pearls of Wisdom, 34. bindi, nr. 64, 8. desember, 1991.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation
- ↑ Jóh. 1:7–9.