Holy Communion/is: Difference between revisions
(Created page with "<blockquote>Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem trúir á mig hefur eilíft líf. Ég er þetta brauð lífsins. Feður ykkar átu manna í eyðimörkinni og eru dánir. Þetta er brauðið, sem kemur niður af himni, til þess að maður eti af því og deyi ekki. Ég er hið lifandi brauð, sem er stigið niður af himni. Ef einhver etur af þessu brauði, mun hann lifa að eilífu, og brauðið, sem ég mun gefa, er mitt hold, sem ég mun gefa heiminum til líf...") |
(Created page with "Bókstaflega tekið eldur þessi fullyrðing uppnámi. En andlega séð skiljum við tilgang hins raunverulega meistarakennara eða gúrús. Hann felur í sér anda-efni, Alfa Ómega. Hann er jafnvægi kosmískra krafta. Og við síðustu máltíðina með lærisveinum sínum, eða chela-nemum, er hann að koma á samfélagsathöfn sem hann mun nota næstu tvö þúsund árin til að færa líkama sinn og blóð til þeirra sem eru fúsir til að taka þátt í veru hans.") |
||
| Line 22: | Line 22: | ||
== Andleg þýðing == | == Andleg þýðing == | ||
Bókstaflega tekið eldur þessi fullyrðing uppnámi. En andlega séð skiljum við tilgang hins raunverulega meistarakennara eða gúrús. Hann felur í sér anda-efni, Alfa Ómega. Hann er jafnvægi kosmískra krafta. Og við síðustu máltíðina með lærisveinum sínum, eða chela-nemum, er hann að koma á samfélagsathöfn sem hann mun nota næstu tvö þúsund árin til að færa líkama sinn og blóð til þeirra sem eru fúsir til að taka þátt í veru hans. | |||
<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | ||
Revision as of 12:01, 14 April 2025
Náðarmeðal (sakramenti) samfélags heilagra stofnaði Jesús við síðustu kvöldmáltíðina þar sem Kristur og postular hans héldu hátíð hinna ósýrðu brauða, eða páska.[1]
.jpg)
Upphaf
Blessun brauðsins og vínsins er forn gyðingahefð þar sem minnst er hvíldardagsins og annarra helgra daga. Það er helgisiður sem má rekja jafnvel til Melkísedeks sem „færði fram brauð og vín“ þegar hann blessaði Abraham.[2] Á föstudagskvöldum, upphaf hvíldardags Gyðinga, er hátíðleg blessun fyrst kveðin yfir víninu og síðan yfir tveimur brauðum, sem tákna tvöfaldan skammt manna sem féll í eyðimörkinni á sjötta degi.[3]
Við síðustu kvöldmáltíðina, Jesús
" ... tók hann brauð, gjörði þakkir, braut það og sagði: Þetta er minn líkami, sem er fyrir yður. Gjörið þetta í mína minningu. Sömuleiðis tók hann og bikarinn eftir kvöldmáltíðina og sagði: Þessi bikar er hinn nýi sáttmáli í mínu blóði. Gjörið þetta, svo oft sem þér drekkið, í mína minningu."[4]
Eins og skráð er í Jóhannesi 6. kafla, hafði Jesús einnig áður áminnt:
Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem trúir á mig hefur eilíft líf. Ég er þetta brauð lífsins. Feður ykkar átu manna í eyðimörkinni og eru dánir. Þetta er brauðið, sem kemur niður af himni, til þess að maður eti af því og deyi ekki. Ég er hið lifandi brauð, sem er stigið niður af himni. Ef einhver etur af þessu brauði, mun hann lifa að eilífu, og brauðið, sem ég mun gefa, er mitt hold, sem ég mun gefa heiminum til lífs ... Nema þér etið hold Mannssonarins og drekkið blóð hans, hafið þér ekkert líf í yður. Hver sem etur hold mitt og drekkur blóð mitt, hefur eilíft líf ...
Andleg þýðing
Bókstaflega tekið eldur þessi fullyrðing uppnámi. En andlega séð skiljum við tilgang hins raunverulega meistarakennara eða gúrús. Hann felur í sér anda-efni, Alfa Ómega. Hann er jafnvægi kosmískra krafta. Og við síðustu máltíðina með lærisveinum sínum, eða chela-nemum, er hann að koma á samfélagsathöfn sem hann mun nota næstu tvö þúsund árin til að færa líkama sinn og blóð til þeirra sem eru fúsir til að taka þátt í veru hans.
His blood is his Spirit essence or Alpha polarity. His body is his Matter essence or Omega polarity. He has the perfect balance of that cosmic consciousness of the masculine-feminine energies of the universe within his temple. This is a sacred fire, an energy too powerful for us to absorb all at once, because our temples are out of balance. This is the result of karma, an imbalance in its masculine-feminine energy within us, such that were we to suddenly receive the full impact of that Christ consciousness, we could not contain it.
So the great teacher, the great Saviour of our own path transfers to us portion by portion or, as it is said, blessing by blessing, or initiation by initiation, the momentum of his attainment, his light. He came to earth so that we would become himself.
Samvera við hina upprisnu meistara
Our partaking of Holy Communion (in any Christian church) is our acceptance of God’s gift of Sonship and our commitment to go out no more from the house of the Father and the Son. Each time we celebrate the Lord’s Body and his Blood, we must go forth from the altar witnessing to his Spirit by our words and our works. Each time we accept the bread and the wine, believing it is, by transubstantiation, the Body and Blood of Christ, we imbibe the flame of our Christhood increment by increment, piece by piece, drop by drop.
The “flesh and blood” of the Universal Christ is the essence of His Spirit and His Word celebrated by Keepers of the Flame who “have the testimony of Jesus”[5] in the LORD’s Communion through the dictations of Jesus and the Servant Sons in heaven, the ascended masters. Our cup is the Messenger, our wine is the initiation of the Light outpoured by the Holy Spirit, our Bread is the Living Word. “I AM Alpha and Omega, the beginning and the ending”[6] is the true mystic’s mantra of Communion as he partakes of the Body (the Omega) and Blood (the Alpha) of his LORD.
Sjá einnig
Breyting brauðsins og vínsins í líkama og blóð Krists
Heimildir
Pearls of Wisdom, 28. bindi, nr. 28.
Elizabeth Clare Prophet, 27. október 1978.
Elizabeth Clare Prophet, The Astrology of the Four Horsemen, 28. kafli.