Holy Communion/is: Difference between revisions

From TSL Encyclopedia
(Created page with "== Samvera við hina upprisnu meistara ==")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
No edit summary
 
(45 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 2: Line 2:
[[File:1280px-Última Cena - Da Vinci 5.jpg|thumb|upright=1.5|Síðasta kvöldmáltíðin, Leonardo da Vinci]]
[[File:1280px-Última Cena - Da Vinci 5.jpg|thumb|upright=1.5|Síðasta kvöldmáltíðin, Leonardo da Vinci]]


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Náðarmeðal (sakramenti) '''samfélags heilagra''' stofnaði [[Special:MyLanguage/Jesus|Jesús]] við síðustu kvöldmáltíðina þar sem Kristur og postular hans héldu hátíð hinna ósýrðu brauða, eða páska.<ref>Matteus 26:17–20, 26–29; Markús 14:12–17, 22–25; Lúkas 22:7–20.</ref>  
The sacrament of '''Holy Communion''' was instituted by [[Jesus]] at the Last Supper, at which Christ and his apostles were celebrating the feast of the unleavened bread, or Passover.<ref>Matt. 26:17–20, 26–29; Mark 14:12–17, 22–25; Luke 22:7–20.</ref>
</div>  


[[File:Abraham meets Melchisedech (San Marco).jpg|thumb|alt=caption|Mósaík sem sýnir Melkísedek framreiða Abraham brauð og vín]]
[[File:Abraham meets Melchisedech (San Marco).jpg|thumb|alt=caption|Mósaík sem sýnir Melkísedek færa Abraham brauð og vín]]


<span id="Origins"></span>
<span id="Origins"></span>
== Upphaf ==
== Upphaf ==


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Blessun brauðsins og vínsins er forn gyðingahefð þar sem minnst er [[Special:MyLanguage/Sabbath|hvíldardagsins]] og annarra helgra daga. Það er helgisiður sem má rekja jafnvel til [[Special:MyLanguage/Melchizedek|Melkísedeks]] sem „færði fram brauð og vín“ þegar hann blessaði [[Special:MyLanguage/Abraham|Abraham]].<ref>1. Mós 14:18–20.</ref> Á föstudagskvöldum, upphafi hvíldardags Gyðinga, er hátíðleg blessun fyrst kveðin yfir víninu og síðan yfir tveimur brauðum, sem tákna tvöfaldan skammt manna sem féll í eyðimörkinni á sjötta degi.<ref>2. Mós 16:14–35.</ref>  
The blessing of the bread and the wine is an ancient Jewish tradition which commemorates the [[Sabbath]] and other holy days. It is a ritual which can be traced back even to [[Melchizedek]] who “brought forth bread and wine” when he blessed [[Abraham]].<ref>Gen. 14:18–20.</ref> On Friday evenings, the beginning of the Jewish Sabbath, a ceremonial blessing is first pronounced over the wine and then over two loaves of bread, which symbolize the double portion of manna that fell in the desert on the sixth day.<ref>Exod. 16:14–35.</ref>
</div>  


Við síðustu kvöldmáltíðina, Jesús  
Við síðustu kvöldmáltíðina, Jesús  


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<blockquote> " ... tók hann brauð, gjörði þakkir, braut það og sagði: Þetta er minn líkami, sem er fyrir yður. Gjörið þetta í mína minningu. Sömuleiðis tók hann og bikarinn eftir kvöldmáltíðina og sagði: Þessi bikar er hinn nýi sáttmáli í mínu blóði. Gjörið þetta, svo oft sem þér drekkið, í mína minningu."<ref>1. Kor 11:23–25.</ref></blockquote>
<blockquote>... took bread and when he had given thanks, he brake it and said, Take, eat: this is my body, which is broken for you: this do in remembrance of me. After the same manner also he took the cup, when he had supped, saying, This cup is the new testament in my blood: this do ye, as oft as ye drink it, in remembrance of me.”<ref>I Cor. 11:23–25.</ref></blockquote>
</div>


Eins og skráð er í Jóhannesi 6. kafla, hafði Jesús einnig áður áminnt:  
Eins og skráð er í Jóhannesarguðspjalli 6. kafla, hafði Jesús einnig áður áminnt:  


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<blockquote>Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem trúir á mig hefur eilíft líf. Ég er þetta brauð lífsins. Feður ykkar átu manna í eyðimörkinni og eru dánir. Þetta er brauðið, sem kemur niður af himni, til þess að maður eti af því og deyi ekki. Ég er hið lifandi brauð, sem er stigið niður af himni. Ef einhver etur af þessu brauði, mun hann lifa að eilífu, og brauðið, sem ég mun gefa, er hold mitt, sem ég mun gefa heiminum til lífs ... Nema þér etið hold Mannssonarins og drekkið blóð hans, hafið þér ekkert líf í yður. Hver sem etur hold mitt og drekkur blóð mitt, hefur eilíft líf ...</blockquote>
<blockquote>Verily, verily, I say unto you, He that believeth on me hath everlasting life. I am that bread of life. Your fathers did eat manna in the wilderness, and are dead. This is the bread which cometh down from heaven, that a man may eat thereof, and not die. I am the living bread which came down from heaven: if any man eat of this bread, he shall live for ever: and the bread that I will give is my flesh, which I will give for the life of the world.... Except ye eat the flesh of the Son of man, and drink his blood, ye have no life in you. Whoso eateth my flesh, and drinketh my blood, hath eternal life....</blockquote>
</div>


<span id="Spiritual_significance"></span>
<span id="Spiritual_significance"></span>
== Andleg þýðing ==
== Andleg þýðing ==


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Bókstaflega tekið veldur þessi fullyrðing uppnámi. En andlega séð skiljum við tilgang hins raunverulega meistarakennara eða gúrús. Hann felur í sér anda-efni, Alfa-Ómega. Hann er jafnvægi kosmískra krafta. Og við síðustu máltíðina með lærisveinum sínum, eða chela-nemum, er hann að koma á samfélagsathöfn sem hann mun nota næstu tvö þúsund árin til að færa líkama sinn og blóð þeim sem eru fúsir til að taka þátt í veru hans.
Taken literally, this is a very upsetting statement. But taken spiritually, we understand the point of the real master teacher or Guru. He embodies Spirit-Matter, Alpha-Omega. He is the balance of cosmic forces. And at the last meal with his disciples, or chelas, he is instituting a ceremony of communion which he will use for the next two thousand years to transfer his body and his blood to those who are willing to partake of his being.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Blóð hans er kjarni anda hans eða Alfa-umskautun. Líkami hans er kjarni efnis hans eða Ómega-umskautun. Hann hefur hið fullkomna jafnvægi þessarar alheimsvitundar varðandi karllæga-kvenlæga orku alheimsins í musteri sínu. Þetta er helgur eldur, of kraftmikil orka til að við getum meðtekið hana í heilu lagi því musteri okkar er úr jafnvægi. Þetta er afleiðing karma, ójafnvægis karllægrar-kvenlægrar orku innra með okkur þannig að ef við næðum skyndilega fullum áhrifum þessarar Krists-vitundar gætum við ekki umborið hana.  
His blood is his Spirit essence or Alpha polarity. His body is his Matter essence or Omega polarity. He has the perfect balance of that cosmic consciousness of the masculine-feminine energies of the universe within his temple. This is a sacred fire, an energy too powerful for us to absorb all at once, because our temples are out of balance. This is the result of karma, an imbalance in its masculine-feminine energy within us, such that were we to suddenly receive the full impact of that Christ consciousness, we could not contain it.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Þannig að hinn mikli kennari, hinn mikli frelsari á okkar eigin vegum, færir okkur í smáskömmtum eða, eins og sagt er, blessun eftir blessun, eða [[Special:MyLanguage/initiation|vígslu]] eftir vígslu, kraftinn sem hann hefur náð, ljósi hans. Hann kom til jarðar til að við yrðum hann sjálfur.   
So the great teacher, the great Saviour of our own path transfers to us portion by portion or, as it is said, blessing by blessing, or [[initiation]] by initiation, the momentum of his attainment, his light. He came to earth so that we would become himself.
</div>  


<span id="Communion_with_the_ascended_masters"></span>
<span id="Communion_with_the_ascended_masters"></span>
== Samvera við hina upprisnu meistara ==
== Samvera við hina uppstignu meistara ==


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Að taka þátt í samfélagi heilagra, (í hvaða kristinni kirkju sem er), er meðtekning okkar á sonargjöf Guðs og skuldbinding okkar um að yfirgefa ekki lengur hús föðurins og sonarins. Í hvert sinn sem við fögnum líkama Drottins og blóði hans verðum við að fara frá altarinu og vitna um anda hans með orðum okkar og verkum. Í hvert sinn sem við meðtökum brauðið og vínið, og trúum því að svo sé, með [[Special:MyLanguage/transubstantiation|umbreytingu]] líkama og blóði Krists, dreypum við á loga [[Special:MyLanguage/Christhood|Krists-verundar]] okkar smám saman, dropa fyrir dropa, skref fyrir skref.
Our partaking of Holy Communion (in any Christian church) is our acceptance of God’s gift of Sonship and our commitment to go out no more from the house of the Father and the Son. Each time we celebrate the Lord’s Body and his Blood, we must go forth from the altar witnessing to his Spirit by our words and our works. Each time we accept the bread and the wine, believing it is, by [[transubstantiation]], the Body and Blood of Christ, we imbibe the flame of our [[Christhood]] increment by increment, piece by piece, drop by drop.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
„Hold og blóð“ [[Special:MyLanguage/Universal Christ|Alheims-Krists]] er kjarni anda hans og orðs hans sem [[Special:MyLanguage/Keepers of the Flame|Verðir logans]] fagna sem „hafa vitnisburð Jesú“<ref>Opb 19:10.</ref> í samfélagi D<small>rottins</small> í gegnum fyrirmæli Jesú og þjónasonanna á himnum, hinna [[Special:MyLanguage/ascended master|uppstignu meistara]]. Bikarinn okkar er boðberinn, vínið okkar er vígsluathöfn ljóssins sem úthellt er af heilögum anda, brauð okkar er hið lifandi orð. „ÉG ER Alfa og Ómega, upphafið og endirinn“<ref>Opb 1:8; 21:6; 22:13.</ref> er mantra hins sanna dulhyggjumanns um samfélag [heilagra] þegar hann neytir líkama (Ómega) og blóðs (Alfa) D<small>rottins</small> síns.
The “flesh and blood” of the [[Universal Christ]] is the essence of His Spirit and His Word celebrated by [[Keepers of the Flame]] who “have the testimony of Jesus”<ref>Rev. 19:10.</ref> in the L<small>ORD</small>’s Communion through the dictations of Jesus and the Servant Sons in heaven, the [[ascended master]]s. Our cup is the Messenger, our wine is the initiation of the Light outpoured by the Holy Spirit, our Bread is the Living Word. “I AM Alpha and Omega, the beginning and the ending”<ref>Rev. 1:8; 21:6; 22:13.</ref> is the true mystic’s mantra of Communion as he partakes of the Body (the Omega) and Blood (the Alpha) of his L<small>ORD</small>.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="See_also"></span>
== See also ==
== Sjá einnig ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
[[Special:MyLanguage/Transubstantiation|Breyting brauðsins og vínsins í líkama og blóð Krists]]
[[Transubstantiation]]
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Sources"></span>
== Sources ==
== Heimildir ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
{{POWref-is|28|28}}
{{POWref|28|28}}
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Elizabeth Clare Prophet, 27. október 1978.
Elizabeth Clare Prophet, October 27, 1978.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
{{A4H}}, 28. kafli.
{{A4H}}, chapter 28.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
[[Category:Náðarmeðul]]
[[Category:Sacraments]]
</div>


<references />
<references />

Latest revision as of 13:22, 14 April 2025

Other languages:
Síðasta kvöldmáltíðin, Leonardo da Vinci

Náðarmeðal (sakramenti) samfélags heilagra stofnaði Jesús við síðustu kvöldmáltíðina þar sem Kristur og postular hans héldu hátíð hinna ósýrðu brauða, eða páska.[1]

caption
Mósaík sem sýnir Melkísedek færa Abraham brauð og vín

Upphaf

Blessun brauðsins og vínsins er forn gyðingahefð þar sem minnst er hvíldardagsins og annarra helgra daga. Það er helgisiður sem má rekja jafnvel til Melkísedeks sem „færði fram brauð og vín“ þegar hann blessaði Abraham.[2] Á föstudagskvöldum, upphafi hvíldardags Gyðinga, er hátíðleg blessun fyrst kveðin yfir víninu og síðan yfir tveimur brauðum, sem tákna tvöfaldan skammt manna sem féll í eyðimörkinni á sjötta degi.[3]

Við síðustu kvöldmáltíðina, Jesús

" ... tók hann brauð, gjörði þakkir, braut það og sagði: Þetta er minn líkami, sem er fyrir yður. Gjörið þetta í mína minningu. Sömuleiðis tók hann og bikarinn eftir kvöldmáltíðina og sagði: Þessi bikar er hinn nýi sáttmáli í mínu blóði. Gjörið þetta, svo oft sem þér drekkið, í mína minningu."[4]

Eins og skráð er í Jóhannesarguðspjalli 6. kafla, hafði Jesús einnig áður áminnt:

Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem trúir á mig hefur eilíft líf. Ég er þetta brauð lífsins. Feður ykkar átu manna í eyðimörkinni og eru dánir. Þetta er brauðið, sem kemur niður af himni, til þess að maður eti af því og deyi ekki. Ég er hið lifandi brauð, sem er stigið niður af himni. Ef einhver etur af þessu brauði, mun hann lifa að eilífu, og brauðið, sem ég mun gefa, er hold mitt, sem ég mun gefa heiminum til lífs ... Nema þér etið hold Mannssonarins og drekkið blóð hans, hafið þér ekkert líf í yður. Hver sem etur hold mitt og drekkur blóð mitt, hefur eilíft líf ...

Andleg þýðing

Bókstaflega tekið veldur þessi fullyrðing uppnámi. En andlega séð skiljum við tilgang hins raunverulega meistarakennara eða gúrús. Hann felur í sér anda-efni, Alfa-Ómega. Hann er jafnvægi kosmískra krafta. Og við síðustu máltíðina með lærisveinum sínum, eða chela-nemum, er hann að koma á samfélagsathöfn sem hann mun nota næstu tvö þúsund árin til að færa líkama sinn og blóð þeim sem eru fúsir til að taka þátt í veru hans.

Blóð hans er kjarni anda hans eða Alfa-umskautun. Líkami hans er kjarni efnis hans eða Ómega-umskautun. Hann hefur hið fullkomna jafnvægi þessarar alheimsvitundar varðandi karllæga-kvenlæga orku alheimsins í musteri sínu. Þetta er helgur eldur, of kraftmikil orka til að við getum meðtekið hana í heilu lagi því musteri okkar er úr jafnvægi. Þetta er afleiðing karma, ójafnvægis karllægrar-kvenlægrar orku innra með okkur þannig að ef við næðum skyndilega fullum áhrifum þessarar Krists-vitundar gætum við ekki umborið hana.

Þannig að hinn mikli kennari, hinn mikli frelsari á okkar eigin vegum, færir okkur í smáskömmtum eða, eins og sagt er, blessun eftir blessun, eða vígslu eftir vígslu, kraftinn sem hann hefur náð, ljósi hans. Hann kom til jarðar til að við yrðum hann sjálfur.

Samvera við hina uppstignu meistara

Að taka þátt í samfélagi heilagra, (í hvaða kristinni kirkju sem er), er meðtekning okkar á sonargjöf Guðs og skuldbinding okkar um að yfirgefa ekki lengur hús föðurins og sonarins. Í hvert sinn sem við fögnum líkama Drottins og blóði hans verðum við að fara frá altarinu og vitna um anda hans með orðum okkar og verkum. Í hvert sinn sem við meðtökum brauðið og vínið, og trúum því að svo sé, með umbreytingu líkama og blóði Krists, dreypum við á loga Krists-verundar okkar smám saman, dropa fyrir dropa, skref fyrir skref.

„Hold og blóð“ Alheims-Krists er kjarni anda hans og orðs hans sem Verðir logans fagna sem „hafa vitnisburð Jesú“[5] í samfélagi Drottins í gegnum fyrirmæli Jesú og þjónasonanna á himnum, hinna uppstignu meistara. Bikarinn okkar er boðberinn, vínið okkar er vígsluathöfn ljóssins sem úthellt er af heilögum anda, brauð okkar er hið lifandi orð. „ÉG ER Alfa og Ómega, upphafið og endirinn“[6] er mantra hins sanna dulhyggjumanns um samfélag [heilagra] þegar hann neytir líkama (Ómega) og blóðs (Alfa) Drottins síns.

Sjá einnig

Breyting brauðsins og vínsins í líkama og blóð Krists

Heimildir

Pearls of Wisdom, 28. bindi, nr. 28.

Elizabeth Clare Prophet, 27. október 1978.

Elizabeth Clare Prophet, The Astrology of the Four Horsemen, 28. kafli.

  1. ↑ Matteus 26:17–20, 26–29; Markús 14:12–17, 22–25; Lúkas 22:7–20.
  2. ↑ 1. Mós 14:18–20.
  3. ↑ 2. Mós 16:14–35.
  4. ↑ 1. Kor 11:23–25.
  5. ↑ Opb 19:10.
  6. ↑ Opb 1:8; 21:6; 22:13.
Retrieved from "https://www.ascendedmasterencyclopedia.org/w/index.php?title=Holy_Communion/is&oldid=172221"