Spoken Word/is: Difference between revisions
(Created page with "Fullyrðing (assertion) og árétting um að eitthvað sé til staðar eða sé satt og rétt; staðfesting eða fullgilding sannleikans; hátíðleg yfirlýsing. Uppbyggileg yfirlýsing sem venjulega hefst á nafni Guðs, "ÉG ER," sem staðfesta og styrkja eiginleika Guðs innra með manni sjálfum, að sannleikur er að verki í manninum - í verund hans, vitund og heimi. Slíkar yfirlýsingar stuðla að því að þessir eiginleikar rætist. Staðfestingar eru tilsk...") |
No edit summary Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
(36 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 2: | Line 2: | ||
{{Science of the spoken Word/is}} | {{Science of the spoken Word/is}} | ||
Orð D<small> | Orð D<small>ROTTINS</small> SEM Guð skipaði fyrir í hinu upprunalega sköpunarverki. Birting sona og dætra Guðs á krafti og mætti Orðsins, eða Lógos, í gegnum [[Special:MyLanguage/throat chakra|hálsorkustöðina]] til staðfestingar á hinu týnda Orði. Ritað er: "Því af orðum þínum muntu sýknaður, og af orðum þínum muntu sakfelldur verða."<ref>Matt. 12:37.</ref> Þegar karl og kona endurvígja hálsorkustöðina í staðfestingu orðs Guðs verða þau starfstæki boðorða Guðs sjálfs sem uppfylla lögmál endursköpunar þeirra eftir ímynd sonarins. | ||
<span id="Origins_and_use"></span> | <span id="Origins_and_use"></span> | ||
== Uppruni og notkun == | == Uppruni og notkun == | ||
Áköll sem prestar og meyprestar hins helga elds á [[Lemúríu]] boðuðu í krafti hins talaða Orðs voru upphaflega gefin samkvæmt vísindum Lógosins. Afskræming þessara vísinda með iðkun [[svarta galdurs]] átti sér síðar stað á síðustu dögum Lemúríu sem olli eyðileggingu mustera | Áköll sem prestar og meyprestar hins helga elds á [[Special:MyLanguage/Lemuria|Lemúríu]] boðuðu í krafti hins talaða Orðs voru upphaflega gefin samkvæmt vísindum Lógosins. Afskræming þessara vísinda með iðkun [[Special:MyLanguage/black magic|svarta galdurs]] átti sér síðar stað á síðustu dögum Lemúríu sem olli eyðileggingu mustera Alheims-meyjunnar og hamförunum sem sökkti álfunni. Höggmyndirnar á Páskaeyjum eru leifarnar sem marka vettvang stríðs guðanna sem skók jörðina á þessum hræðilegu dögum. Hins vegar notuðu Ísraelsmenn þessi vísindi hins talaða Orðs í sinni hreinu mynd til að fella múra Jeríkóborgar. Nú á dögum nota lærisveinar kraft orðsins í tilskipunum, staðfestingum, bænum og möntrum til að draga fram kjarna hins helga elds frá [[Special:MyLanguage/I AM Presence|ÉG ER-nærverunni]], [[Special:MyLanguage/Christ Self|Krists-sjálfinu]] og [[Special:MyLanguage/cosmic being|kosmískum verum]] til að beina ljósi Guðs í mót [[Special:MyLanguage/transmutation|ummyndana]] og umbreytinginga fyrir uppbyggilegar breytingar á efnissviðunum. | ||
Vísindi hins talaða | Vísindi hins talaða Orðs (ásamt vísindum hinnar [[Special:MyLanguage/immaculate concept|flekklausu ímyndar]]) eru ómissandi og lykilþátturinn í allri dulefnafræði ([[Special:MyLanguage/alchemy|alkemískri gullgerðarlist]]). Án hins talaða Orðs er engin dulefnafræði, engin sköpun, engin breyting eða umskipti á neinum þáttum lífsins. Það er hinn hvíti steinn gullgerðarmannsins sem, þegar hann hefur verið notaður af leyndarmálum hjartalogans, opinberar „nýtt nafn, sem enginn þekkir nema sá, er við tekur. Blessaður sé sá sem sigrar andstöðu sjálfshyggjunnar við iðkun – ástundun sem fullkomnar – vísindi hins talaða Orðs sem felst í því að fórnfæra Drottni daglega kraftmiklar skipanir, því að honum mun heilagur andi „gefa af hinu hulda manna“.<ref>Sr. 2:17.</ref> | ||
Meistari [[vatnsberaaldarinnar]], [[Saint Germain]], kennir lærisveinum sínum að ákalla [[fjólubláa logann]] með krafti hins talaða Orðs til fyrirgefningar synda og skírnar hins helga elds í undirbúningi fyrir umskipti inn í æðri vitund Guðs. | Meistari [[Special:MyLanguage/Aquarian age|vatnsberaaldarinnar]], [[Saint Germain]], kennir lærisveinum sínum að ákalla [[Special:MyLanguage/violet flame|fjólubláa logann]] með krafti hins talaða Orðs til fyrirgefningar synda og skírnar hins helga elds í undirbúningi fyrir umskipti inn í æðri vitund Guðs. | ||
<span id="Forms_of_the_spoken_Word"></span> | <span id="Forms_of_the_spoken_Word"></span> | ||
Line 19: | Line 19: | ||
=== Staðfestingar === | === Staðfestingar === | ||
Fullyrðing (assertion) og árétting um að eitthvað sé til staðar eða sé satt og rétt; staðfesting eða fullgilding sannleikans; hátíðleg yfirlýsing. Uppbyggileg yfirlýsing sem venjulega hefst á nafni Guðs, "ÉG ER," sem staðfesta og styrkja eiginleika Guðs innra með manni sjálfum, að sannleikur er að verki í manninum | Fullyrðing (assertion) og árétting um að eitthvað sé til staðar eða sé satt og rétt; staðfesting eða fullgilding sannleikans; hátíðleg yfirlýsing. Uppbyggileg yfirlýsing sem venjulega hefst á nafni Guðs, "ÉG ER," sem staðfesta og styrkja eiginleika Guðs innra með manni sjálfum, að sannleikur er að verki í manninum — í verund hans, vitund og heimi. Slíkar yfirlýsingar stuðla að því að þessir eiginleikar rætist. Staðfestingar eru tilskipanir sem geta verið í lengra lagi og útlistaðar í smáatriðum. Þær eru notaðar á víxl við afneitanir á tilvist hins [[Special:MyLanguage/evil|illa]] í allri sinni mynd. Á sama hátt staðfesta þær mátt sannleikans til að sigrast á [[Special:MyLanguage/fallen ones|niðurrifsöflunum]]. | ||
<span id="Call"></span> | <span id="Call"></span> | ||
=== Áköll === | === Áköll === | ||
'' | ''no.'' Krafa, heimting, tilkall, kall eða skipun um að eitthvað komi fram eða verði að veruleika; þegar farið er fram á eitthvað; það að kalla á Drottin (summoning) eða Drottinn kallar á afkomendur sína. „Drottinn Guð kallaði á manninn og sagði við hann: Hvar ertu?“ (1M 3.9) „Frá Egyptalandi kallaði ég son minn.“ (Mt 2:15) | ||
''' | '''Að kalla''': að hækka róminn eða segja ákveðið eins og til að láta í sér heyra úr fjarlægð; að vekja mann upp frá dauðum, eða heimta mann úr [[Special:MyLanguage/astral plane|helju]], t.d. ''“Lasarus, kom út”''; að tjá sig með háum og ákveðnum rómi; að kunngjöra eða að lesa upp hátt eða með myndugleika. | ||
Ákallið er beinasta leiðin til þess að koma á samneyti | |||
á milli manns og Guðs og Guðs og manns, oft notað í | |||
neyðarskyni; t.d. ''Guð hjálpi mér! Mikael erkiengill, láttu til þín taka!'' | |||
Orðtak hins vígða er að „ákallið knýr á svar“. “Ákalli hann mig, mun ég bænheyra hann.“ (Sl 91.15) „þeir ákalla Drottin og hann bænheyrir þá.“ (SI 99.6) | |||
<span id="Chant"></span> | <span id="Chant"></span> | ||
=== Söngl === | === Söngl === | ||
Stutt einfalt lag sem er einkum samsett úr eintóna nótum. Við nóturnar er ótilgreindur fjöldi atkvæða tónaður í sálmasöng og við biblíutexta sem sunginn er í messu (canticle). Bæði í Austri og Vestri er nafn Guðs tónað í sífellu við sáttargjörðarathafnir (ritual of atonement) í því skyni að mannssálin verði eitt með anda Guðs. Í sanskrít er farið með AUM (Óm) eða AUM TAT SAT AUM og á íslensku er tónað [[Special:MyLanguage/I AM THAT I AM|ÉG ER SÁ SEM ÉG ER.]] | |||
Með því að tóna nafn Guðs eða einhverrar guðlegrar veru innan hinnar himnesku sveitar, þá er líkt eftir orkutíðni verunnar og veran sjálf dregst að þeim sem tónar. Þegar söngl er notað, þá magnar hún nærveru guðlegu vitundarinnar, annað hvort hinnar alheimslegu eða hinnar einstöku. | |||
<span id="Decree"></span> | <span id="Decree"></span> | ||
=== Möntrufyrirmæli === | === Möntrufyrirmæli === | ||
{{Main-is|Decree}} | {{Main-is|Decree|Möntrufyrirmæli}} | ||
'' | ''no.'' Fyrirhugaður vilji, forsögn, boð, ákvæði, forskrift, úrskurður kirkjuþings, opinber tilskipun eða fyrirskipun. | ||
'' | ''so.'' að ákveða, að lýsa yfir; að ákvarða eða skipa; skipa eða skipa; að kalla fram nærveru Guðs, ljós/orku/vitund hans, kraft hans og vernd, hreinleika og fullkomnun. | ||
Fyrirmæli eru öflugust allra tilvísana til guðdómsins. Það er skipun sem synir og dætur Guðs gefa í nafni [[Special:MyLanguage/I AM Presence|ÉG ER-nærverunnar]] og Krists um að vilji almættisins birtist svo að ofan sem að neðan. Það er leiðin til þess að ríki Guðs verði að veruleika hér og nú með krafti hins talaða Orðs. Það getur verið stutt eða langt og markast venjulega af formlegum inngangsorðum (preamble) og niðurlagi, eða samþykki. | |||
<span id="Fiat"></span> | <span id="Fiat"></span> | ||
=== Tilskipanir === | === Tilskipanir === | ||
Lögboð, viðurlög, skipun, yfirlýsing; stutt áhrifamikið ákall eða boðun sem venjulega er í nafni Guðs, ÉG ER, sem er fyrsta orðið í tilskipuninni, t.d., ÉG ER vegurinn! ÉG ER sannleikurinn, upprisan og lífið! Tilskipanir eru ávallt upphrópanir um Krists-kraft, Krists-visku og Krists-kærleik sem er af alhug staðfest og samþykkt hér og nú. | |||
<span id="Invocation"></span> | <span id="Invocation"></span> | ||
=== | === Bænaávarp === | ||
Athöfnin við að ákalla í bæn eða ávarpa guðdóminn, | |||
anda, o.s.frv., til stuðnings, verndar, innblásturs eða þess háttar; sérhver formleg beiðni eða sárbeiðni um hjálp eða aðstoð; Sérstök [[Special:MyLanguage/prayer|bæn]] til að kalla á nærveru Guðs, sérstaklega í upphafi almennrar viðhafnar; kall til Guðs eða vera, sem hafa orðið eitt með Guði, um að veita mannkyninu [[Special:MyLanguage/power, wisdom and love|kraft, visku og kærleika]] eða hafa meðalgöngu í þágu þess; innileg beiðni um að kraftur ljóssins megi skína, að máttur, friður, sátt og samlyndi megi ríkja á jörðu sem á himni. | |||
=== Mantra === | === Mantra === | ||
Dulræn áhrínisorð eða ákall; áhrínisorð, oft á sanskrít sem eru þulin eða sungin í þeim tilgangi að styrkja anda Guðs innra með manninum. Bænagerð sem felur í sér orð eða orðarunu sem eru kyrjuð í sífellu til að kalla fram og magna (í sjálfum sér og öðrum) vissa eiginleika guðdómsins eða veru sem hafa gert þann þátt guðdómsins að veruleika. | |||
<span id="Prayer"></span> | <span id="Prayer"></span> | ||
=== Bæn === | === Bæn === | ||
Guðrækin beiðni, bón eða hvers konar andlegt samneyti við Guð eða það viðfang sem tilbeiðslan beinist að; það getur verið sárbeiðni, þakkargjörð, tilbeiðsla, eða játning; forskrift eða orðaruna notað í bænaskyni: faðirvorið; formleg beiðni, bænaskrá. | |||
<span id="For_more_information"></span> | <span id="For_more_information"></span> |
Latest revision as of 10:30, 2 August 2024
Orð DROTTINS SEM Guð skipaði fyrir í hinu upprunalega sköpunarverki. Birting sona og dætra Guðs á krafti og mætti Orðsins, eða Lógos, í gegnum hálsorkustöðina til staðfestingar á hinu týnda Orði. Ritað er: "Því af orðum þínum muntu sýknaður, og af orðum þínum muntu sakfelldur verða."[1] Þegar karl og kona endurvígja hálsorkustöðina í staðfestingu orðs Guðs verða þau starfstæki boðorða Guðs sjálfs sem uppfylla lögmál endursköpunar þeirra eftir ímynd sonarins.
Uppruni og notkun
Áköll sem prestar og meyprestar hins helga elds á Lemúríu boðuðu í krafti hins talaða Orðs voru upphaflega gefin samkvæmt vísindum Lógosins. Afskræming þessara vísinda með iðkun svarta galdurs átti sér síðar stað á síðustu dögum Lemúríu sem olli eyðileggingu mustera Alheims-meyjunnar og hamförunum sem sökkti álfunni. Höggmyndirnar á Páskaeyjum eru leifarnar sem marka vettvang stríðs guðanna sem skók jörðina á þessum hræðilegu dögum. Hins vegar notuðu Ísraelsmenn þessi vísindi hins talaða Orðs í sinni hreinu mynd til að fella múra Jeríkóborgar. Nú á dögum nota lærisveinar kraft orðsins í tilskipunum, staðfestingum, bænum og möntrum til að draga fram kjarna hins helga elds frá ÉG ER-nærverunni, Krists-sjálfinu og kosmískum verum til að beina ljósi Guðs í mót ummyndana og umbreytinginga fyrir uppbyggilegar breytingar á efnissviðunum.
Vísindi hins talaða Orðs (ásamt vísindum hinnar flekklausu ímyndar) eru ómissandi og lykilþátturinn í allri dulefnafræði (alkemískri gullgerðarlist). Án hins talaða Orðs er engin dulefnafræði, engin sköpun, engin breyting eða umskipti á neinum þáttum lífsins. Það er hinn hvíti steinn gullgerðarmannsins sem, þegar hann hefur verið notaður af leyndarmálum hjartalogans, opinberar „nýtt nafn, sem enginn þekkir nema sá, er við tekur. Blessaður sé sá sem sigrar andstöðu sjálfshyggjunnar við iðkun – ástundun sem fullkomnar – vísindi hins talaða Orðs sem felst í því að fórnfæra Drottni daglega kraftmiklar skipanir, því að honum mun heilagur andi „gefa af hinu hulda manna“.[2]
Meistari vatnsberaaldarinnar, Saint Germain, kennir lærisveinum sínum að ákalla fjólubláa logann með krafti hins talaða Orðs til fyrirgefningar synda og skírnar hins helga elds í undirbúningi fyrir umskipti inn í æðri vitund Guðs.
Gerðir hins talaða Orðs
Staðfestingar
Fullyrðing (assertion) og árétting um að eitthvað sé til staðar eða sé satt og rétt; staðfesting eða fullgilding sannleikans; hátíðleg yfirlýsing. Uppbyggileg yfirlýsing sem venjulega hefst á nafni Guðs, "ÉG ER," sem staðfesta og styrkja eiginleika Guðs innra með manni sjálfum, að sannleikur er að verki í manninum — í verund hans, vitund og heimi. Slíkar yfirlýsingar stuðla að því að þessir eiginleikar rætist. Staðfestingar eru tilskipanir sem geta verið í lengra lagi og útlistaðar í smáatriðum. Þær eru notaðar á víxl við afneitanir á tilvist hins illa í allri sinni mynd. Á sama hátt staðfesta þær mátt sannleikans til að sigrast á niðurrifsöflunum.
Áköll
no. Krafa, heimting, tilkall, kall eða skipun um að eitthvað komi fram eða verði að veruleika; þegar farið er fram á eitthvað; það að kalla á Drottin (summoning) eða Drottinn kallar á afkomendur sína. „Drottinn Guð kallaði á manninn og sagði við hann: Hvar ertu?“ (1M 3.9) „Frá Egyptalandi kallaði ég son minn.“ (Mt 2:15)
Að kalla: að hækka róminn eða segja ákveðið eins og til að láta í sér heyra úr fjarlægð; að vekja mann upp frá dauðum, eða heimta mann úr helju, t.d. “Lasarus, kom út”; að tjá sig með háum og ákveðnum rómi; að kunngjöra eða að lesa upp hátt eða með myndugleika.
Ákallið er beinasta leiðin til þess að koma á samneyti á milli manns og Guðs og Guðs og manns, oft notað í neyðarskyni; t.d. Guð hjálpi mér! Mikael erkiengill, láttu til þín taka!
Orðtak hins vígða er að „ákallið knýr á svar“. “Ákalli hann mig, mun ég bænheyra hann.“ (Sl 91.15) „þeir ákalla Drottin og hann bænheyrir þá.“ (SI 99.6)
Söngl
Stutt einfalt lag sem er einkum samsett úr eintóna nótum. Við nóturnar er ótilgreindur fjöldi atkvæða tónaður í sálmasöng og við biblíutexta sem sunginn er í messu (canticle). Bæði í Austri og Vestri er nafn Guðs tónað í sífellu við sáttargjörðarathafnir (ritual of atonement) í því skyni að mannssálin verði eitt með anda Guðs. Í sanskrít er farið með AUM (Óm) eða AUM TAT SAT AUM og á íslensku er tónað ÉG ER SÁ SEM ÉG ER.
Með því að tóna nafn Guðs eða einhverrar guðlegrar veru innan hinnar himnesku sveitar, þá er líkt eftir orkutíðni verunnar og veran sjálf dregst að þeim sem tónar. Þegar söngl er notað, þá magnar hún nærveru guðlegu vitundarinnar, annað hvort hinnar alheimslegu eða hinnar einstöku.
Möntrufyrirmæli
► Aðalgrein: Möntrufyrirmæli
no. Fyrirhugaður vilji, forsögn, boð, ákvæði, forskrift, úrskurður kirkjuþings, opinber tilskipun eða fyrirskipun.
so. að ákveða, að lýsa yfir; að ákvarða eða skipa; skipa eða skipa; að kalla fram nærveru Guðs, ljós/orku/vitund hans, kraft hans og vernd, hreinleika og fullkomnun.
Fyrirmæli eru öflugust allra tilvísana til guðdómsins. Það er skipun sem synir og dætur Guðs gefa í nafni ÉG ER-nærverunnar og Krists um að vilji almættisins birtist svo að ofan sem að neðan. Það er leiðin til þess að ríki Guðs verði að veruleika hér og nú með krafti hins talaða Orðs. Það getur verið stutt eða langt og markast venjulega af formlegum inngangsorðum (preamble) og niðurlagi, eða samþykki.
Tilskipanir
Lögboð, viðurlög, skipun, yfirlýsing; stutt áhrifamikið ákall eða boðun sem venjulega er í nafni Guðs, ÉG ER, sem er fyrsta orðið í tilskipuninni, t.d., ÉG ER vegurinn! ÉG ER sannleikurinn, upprisan og lífið! Tilskipanir eru ávallt upphrópanir um Krists-kraft, Krists-visku og Krists-kærleik sem er af alhug staðfest og samþykkt hér og nú.
Bænaávarp
Athöfnin við að ákalla í bæn eða ávarpa guðdóminn, anda, o.s.frv., til stuðnings, verndar, innblásturs eða þess háttar; sérhver formleg beiðni eða sárbeiðni um hjálp eða aðstoð; Sérstök bæn til að kalla á nærveru Guðs, sérstaklega í upphafi almennrar viðhafnar; kall til Guðs eða vera, sem hafa orðið eitt með Guði, um að veita mannkyninu kraft, visku og kærleika eða hafa meðalgöngu í þágu þess; innileg beiðni um að kraftur ljóssins megi skína, að máttur, friður, sátt og samlyndi megi ríkja á jörðu sem á himni.
Mantra
Dulræn áhrínisorð eða ákall; áhrínisorð, oft á sanskrít sem eru þulin eða sungin í þeim tilgangi að styrkja anda Guðs innra með manninum. Bænagerð sem felur í sér orð eða orðarunu sem eru kyrjuð í sífellu til að kalla fram og magna (í sjálfum sér og öðrum) vissa eiginleika guðdómsins eða veru sem hafa gert þann þátt guðdómsins að veruleika.
Bæn
Guðrækin beiðni, bón eða hvers konar andlegt samneyti við Guð eða það viðfang sem tilbeiðslan beinist að; það getur verið sárbeiðni, þakkargjörð, tilbeiðsla, eða játning; forskrift eða orðaruna notað í bænaskyni: faðirvorið; formleg beiðni, bænaskrá.
Til frekari upplýsinga
Mark L. Prophet og Elizabeth Clare Prophet, Vísindi hins talaða Orðs, Bræðralagsútgáfan
Jesus and Kuthumi, Prayer and Meditation
Prayers, Meditations and Dynamic Decrees for Personal and World Transformation
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Science of the Spoken Word: Why and How to Decree Effectively (CD-diskur)
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.