Call/is: Difference between revisions

Revision as of 08:17, 2 May 2024

Other languages:

Hluti af greinasafni um Vísindi hins
talaða Orðs

   **Megingreinar**    Hið talaða Orð

   **Ýmsar gerðir hins talaða Orðs**    Staðfesting Ákall Söngl Möntrufyrirmæli Tilskipun Bænaávarp Mantra Bæn

   **Austrænir hættir**    AUM Bhajan Bija mantra Gullna mantran Om mani padme hum

   **Vestrænir hættir**    Heil sé þér María Rósakransbæn

   **Sérstakir helgisiðir**    Ljóshringur Maríu guðsmóður Fjórtán rósakransbænir Rósakransbæn Mikaels erkiengils Helgihald uppstigningarlogans Kristal rósakransbæn Kuan Yins

   **Skyld efnisatriði**    Fjólublái loginn Möntrufyrirmæli fjólubláa logans Jafnvægi á milli fjólublárra og blárra möntrufyrirmæla Pranayama Öndunaræfingar Djwal Kúls

Krafa, heimting, tilkall, kall eða skipun um að eitthvað komi fram eða verði að veruleika; þegar farið er fram á eitthvað; það að kalla á Drottin (summoning) eða Drottinn kallar á afkomendur sína. „Drottinn Guð kallaði á manninn og sagði við hann: Hvar ertu?“ (1M 3.9) „Frá Egyptalandi kallaði ég son minn.“ (Mt 2:15)

To call: vb. to speak in a loud or distinct voice so as to be heard at a distance; to recall from death or the astral plane, e.g., “Lazarus, come forth!”; to utter in a loud or distinct voice; to announce or read loudly or authoritatively.

The call is the most direct means of communication between man and God, and God and man, frequently used in an emergency; e.g., O God, help me! Archangel Michael, take command!

The byword of the initiate is “The call compels the answer.” “He shall call upon me and I will answer him.” (Ps. 91:15) “They called upon the Lord, and he answered them.” (Ps. 99:6)

Sjá einnig

Hið talaða Orð

Heimildir

Mark L. Prophet og Elizabeth Clare Prophet, Vísindi hins talaða Orðs, Bræðralagsútgáfan.

@@ Line 2: / Line 2: @@
 {{Science of the spoken Word/is}}
-''n.'' a demand, a claim, a request or command to come or be present; an instance of asking for something; the act of summoning the Lord, or the Lord’s summoning of his offspring. “And the L<small>ORD</small> God ''called'' unto Adam and said unto him, Where art thou?” (Gen. 3:9) “Out of Egypt have I called my son!” (Matt. 2:15)
+Krafa, heimting, tilkall, kall eða skipun um að eitthvað komi fram eða verði að veruleika; þegar farið er fram á eitthvað; það að kalla á Drottin (summoning) eða Drottinn kallar á afkomendur sína. „Drottinn Guð kallaði á manninn og sagði við hann: Hvar ertu?“ (1M 3.9) „Frá Egyptalandi kallaði ég son minn.“ (Mt 2:15)
 '''To call''': ''vb.'' to speak in a loud or distinct voice so as to be heard at a distance; to recall from death or the [[astral plane]], e.g., ''“Lazarus, come forth!”''; to utter in a loud or distinct voice; to announce or read loudly or authoritatively.